ร่างกายฉีหยางซิ่วกลับมาเคลื่อนไหวได้ดังเดิม ผิดแต่เขายังรู้สึกเจ็บแปลบๆ ที่ต้นคอ บางครั้งคล้ายมีบางสิ่งเต้นตุบๆ อยู่ด้านใน ตอนแรกเขาเข้าใจว่ามันเป็นเข็มพิษ หากในความจริงมันเลวร้ายน่าขยะแขยงยิ่งกว่านั้น ทารกเซียนฝังหนอนประหลาดเข้าไปในร่างกายเขา
“หนอนวิเศษนั้นเราได้มาจากที่แสนลึกลับ มันเป็นสุดยอดพิษร้ายกาจที่หนึ่งในใต้หล้าจะเทียบได้ โชคดีเท่าไรแล้วที่เจ้าได้รับเกียรติเป็นหนูทดลองของเรา”
ทารกเซียนว่าอย่างเป็นปริศนา มันชอบใจมากที่เห็นชายหนุ่มมีสีหน้าหม่นเศร้า และเป็นวิตกกังวล
“นางโจร มันจะรู้ไหมว่า คนที่มันเป็นห่วงหาจะโง่เง่า และขี้ขลาดถึงเพียงนี้ เฮ้อ....พูดแล้วก็น่าเสียดายที่นางโจร...ต้องเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ ไม่สมกับ
ชื่ออัปลักษณ์กระบี่หักสูบโลหิต...”
“หงเซ่อจะต้องปลอดภัย ฝีมือนางไม่ต่ำทราม และเจ้าต้องตายใต้คมกระบี่หักของนาง” ฉีหยางซิ่วกล่าวออกไป ทั้งที่รู้ว่าในยามนี้ฝีมือหงเซ่อมิอาจคืน
