หงเซ่อใคร่ครวญถึงข้อความที่เสี่ยวหลานบอก และนางกลัวหลายสิ่ง ในโลกปัจจุบันหาได้มียาที่มีสรรพคุณล้ำลึกเช่นนั้น
“หากเจ้าไม่เชื่อข้าก็ตามใจ แต่มันคือทางเดียวที่เราจะไปยังเขาประตูผี”
“แต่ถ้าเกิดความผิดพลาด ข้ากลัวจะไม่ได้พบคุณชายอีก” หญิงสาวว่าเสียงเบา
“โธ่ ที่แท้เจ้าก็เป็นห่วงคนรัก” เสี่ยวหลานว่าแล้วจึงหัวเราะ คางที่เป็นชั้นของนางสั่นไหว และหน้าอกหน้าใจก็ไหวตาม
“ท่านไม่เข้าใจ ในโลกนี้ ข้ามีเขาเพียงคนเดียว...” เอ่ยได้เพียงแค่นั้นจึงสงบปาก พลางมองไปยังยาเม็ดขนาดเท่าปลายนิ้วก้อย มันเป็นสีเขียวเข้มและมีกลิ่นชวนคลื่นไส้
“ข้ารู้ ข้าเคยเป็นเหมือนเจ้ามาก่อน แต่ขอให้เชื่อใจ เจ้าจะนอนหลับเพียงสองชั่วยาม เพียงแค่นั้นก็จะได้พบหน้าคนรัก”
เมื่อเอ่ยจบ เสี่ยวหลานจึงปล่อยให้นางโจรตัดสินใจทำตามแผนที่วางไว้ คือการกลืนยาดังกล่าวลงท้อง จากนั้นจะมีจ้ำสีเขียวอมม่วงผุดขึ้นตามตัว คล้ายคนติดเชื้อโรคร้าย ร่างกายอ่
