พ่ายเล่ห์เจ้าพ่อเถื่อน บทที่3.....

1655 คำ

“ฉันถามว่า ทำงานหนักๆ นี่เหนื่อยไหม อยากทำงานสบายกว่านี้ไหมล่ะ” “เหนื่อยค่ะ แต่พักก็หาย ดาด้าไม่มีความรู้ แค่อ่านออกเขียนได้ คงไม่มีงานไหนเหมาะเท่านี้อีกแล้วล่ะค่ะ” “ดาด้า!!” “ค่ะ ดาด้าเป็นชื่อที่คนอื่นเรียก ชื่อเต็มๆ ว่ากานดาค่ะ” “กานดา แปลกดีไม่เคยได้ยิน” “ค่ะ” “เอาล่ะเธอไปหาพิทีเซียนะ ฉันจะสั่งงานผ่านเธอไว้... แล้วคืนนี้เจอกัน” มุมปากแมตต์กระตุกยิ้ม เขาจะไปดูให้เห็นด้วยตาตัวเองว่าสามารถกำจัดเธอออกไปพ้นจากวงจรชีวิตได้จริงๆ ชายหนุ่มหมุนตัวจากไป เขาก้าวเท้าเดินด้วยความปลอดโปร่งหลังคิดวิธีกันตัวยุ่งออกไปพ้นทาง “โชคดียัยหนูในท่อน้ำสกปรก” กานดารวบเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดทั้งหมด เธอเดินเอื่อยๆ กลับไปที่ก้นครัว และครุ่นคิดว่าชายหนุ่มมีงานอะไรให้เธอทำกันนะ งานที่สบายกว่าการออกแรง มันคงเป็นความเมตตาสงสารจากเขาล่ะมั่ง เขาอาจจะนึกสมเพชเวทนาที่ผู้หญิงตัวแคระๆ แกนๆ ต้องมาทำงานหนักแบบหัวไม่วางหา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม