อาเธอร์เดินนำและกานดาเดินตามต้อยๆ เธอมองไปรอบๆ ตัวด้วยความตื่นเต้น ซุกตัวอยู่ใต้ท้องเรือแคบๆ ไม่เคยได้เห็นเดือนเห็นตะวัน แอบขโมยอาหารยังชีพและซุกซ่อนตามซอกตามมุมจนถูกจับได้ และวันนี้เป็นครั้งแรกที่เธอได้มองเห็นแสงแดดกับกลุ่มคนมากหน้าหลายตา ผู้คนต่างสนุกสนานเฮฮาส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว และเธอตื่นเต้นที่ได้เห็น แต่ว่า...ผู้หญิงทุกคนบนลำเรือ ทำไม๊ทำไม!! ถึงประหยัดผ้ากันจริงๆ นุ่งห่มเหมือนขาดแคลนเนื้อผ้า ผืนผ้าปกปิดสิ่งสงวนของตัวเองยังไม่มิด หน้าอกตูมเต่งเกือบล้นทะลัก ผ้าปิดช่วงล่างก็บางจ๋อย มองทะลุถึงไหนต่อไหน!! แทบจะไม่มีความลับในร่างกายสวยสดนั้นเลยสักนิด เธอได้แต่ครางเสียงแห้งๆ เสก้มหน้าหลบเมื่อเอียงอายเกินกว่าจะทนมอง
“พิทีเซีย เอาเด็กใหม่มาฝาก หาห้องให้นอน หางานให้ทำด้วย พาไปลงชื่อด้วยนะ สิ้นเดือนจะได้รับเงินค่าจ้าง”
“ค่ะ”
สาวใหญ่วางมือจากงานที่กำลังทำ เธอพิจารณาเด็กสาวร่างเล็กตรงหน้าอย่างละเ
