กายกำยำนั่งอ่านหนังสือเกือบครบทุกคอลัมน์ก็ยังไร้วี่แววยัยตัวแสบกับลูกสาว ปกติเช้าแบบนี้ต้องลงมานั่งทานอาหารเช้ากัน
“รับข้าวต้มเลยไหมคะคุณเหม” ป้าน้อยถามเจ้าของบ้านเมื่อเห็นว่าเหมันต์นั่งอยู่สักพักแล้วแต่ก็ไม่เห็นสั่งอะไรชงกาแฟมาให้ก็แค่นั่งมองเงียบๆ ไม่หยิบขึ้นมาจิบแม้แต่น้อย
เมื่อก้มมองนาฬิกาก็แน่ใจว่าเมียกับลูกสาวคงออกจากบ้านไปแล้วไม่อย่างนั้นคงมาลงด้านล่างแต่ที่แปลกใจคือไปโรงเรียนกันเข้าชนิดที่เขาออกมาไม่ทันเชียวหรือ
“คาริสไปโรงเรียนแล้วเหรอ” อดถามไม่ได้เพราะหากช้ากว่านี้เขาคงได้เข้าประชุมสายพอดีลำพังพลาดอาบน้ำช้าออกมาไม่ทันลูกกับเมียก็แย่แล้ว
“ไม่ได้ไปค่ะ วันนี้คุณหนูคาริสไปธุระกับคุณโรสเห็นคุยกันว่าจะไปซื้ออะไรสักอย่าง” ป้าน้อยงงเมื่อจู่ ๆ เจ้านายก็ถามเรื่องไปโรงเรียนของคาริสาขึ้นมาซึ่งเหมันต์ในทุกวันไม่เคยเอ่ยถึง
เหมันต์ลมหายใจเข้าออกมีแต่งานมีทักทายลูกสาวบ้างแต่ก็ไม่ได้เหมือนพ่
