ลมหายใจอุ่นอาบรดผิวหน้าอย่างช้าๆ ปลายจมูกกดลงที่แก้มนุ่นหนักขึ้นและเพียงไม่กี่วินาทีกลีบปากบางก็ถูกทาบทับกดน้ำหนักลงไม่มากนัก ลิ้นอุ่นละเลียดกลีบปากบางดูดเม้มเก็บเอาทุกรสชาติกลืนลงคอก่อนจะผละออกมาแล้วจูบอีกครั้งด้วยความร้อนแรงปนหิวกระหาย ฝ่ามือใหญ่ประคองใบหน้าเสยขึ้นรับจูบดูดดื่มเรียกร้องเอาแต่ใจยิ่งขึ้น ลิ้นอุ่นชื้นกวาดไปทั่วทั้งกลีบปากก่อนจะสอดแทรกเข้าไปตวัดพลิกพลิ้วภายโพรงปากคละเคล้าน้ำลายอุ่นกลิ่นมิ้นต์อยู่ซ้ำๆ จนกระทั่งไฟภายในห้องสว่างวาบเราถึงผละออกจากกันด้วยความเสียดายอย่างหนัก
ดูสิ! ตอนนี้มีเด็กหน้าแดงแจ๋ด้วย
จูบแรกของเธอคือเขา
"เด็กดีของเสี่ยน่ารักจัง"
"มีคนตายเพราะจูบไหมเนี่ย?"
"เดี๋ยวหนูจะชอบเอง"
"กินเค้กดีกว่าค่ะ"
"ครับเด็กดี" เขาหยิบเอาเค้กช็อคโกแลตขนาดไม่ใหญ่มากดึงเทียนออกแล้วส่งช้อนคันเล็กให้กับเธอที่ยังเขินอายจนไม่กล้าจะสบตากันเลย
ระหว่างเราคงไม่มีคำพูดอะไรออกมานอกเสียงหัวใจที่เต้นแรงขึ้น มือใหญ่ที่โอบไหล่ไว้หลวมๆ ลมหายใจอุ่นที่เป่ารดศีรษะบอกได้ดีว่าตอนนี้อยู่ใกล้ชิดกันมากขนาดไหน เธอตักเค้กกินด้วยความเขินอายจนแทบไม่รู้รสชาติว่าอร่อยขนาดไหนก่อนจะตักอีกคำป้อนคนที่ดึงเธอเข้าไปกอดให้ได้กินบ้าง
ใบหน้าหล่อวางซบลงตรงบ่าเล็กและแววตาที่มองนั้นทำให้รู้สึกอบอุ่นแต่คงเป็นความอบอุ่นที่มากจนเกินไปเลยกลายเป็นร้อนรนไปทั้งตัวอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ตอนนี้เธอไม่ได้กลัวเสี่ยเบลแล้ว
กลัวตัวเองมากกว่า!
"ความรักคืออะไรเหรอคะ?"
"ไม่รู้สิ แต่พอมีแล้วหนูจะรู้ด้วยตัวเองเพียงแค่จะเร็วหรือช้าก็อีกเรื่องหนึ่งนะ"
"แล้วถ้าหนูไม่ได้รักเสี่ยเบลละ?"
"ก็ช่างสิใครจะบังคับหัวใจได้ แต่ว่าตอนนี้เราคบกันอยู่นะถ้าคิดจะนอกใจเพียงเพราะไม่รู้ว่ารักรึเปล่าจะไม่ใจร้ายไปหน่อยรึไง รู้ไหมว่าเสี่ยขี้หึงขี้หวงมากเลย! แล้วไม่แน่นะในวันหนึ่งหนูจะรักเสี่ยเหมือนก็ได้"
"แล้วเสี่ยเบลจะไม่เสียใจเหรอ?"
"นั่นมันคือปัญหาของเสี่ยที่ต้องหาทางจัดการเอง เสี่ยคงจะเสียใจแต่คงไม่เสียใจตลอดไปหรอกมันก็แค่ช่วงระยะเวลาหนึ่งที่เราไม่รู้ว่าเร็วหรือช้าก็เท่านั้นเอง ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายกว่าความรักนะ"
"พูดเหมือนคนแก่เลย!"
"เสี่ยแก่กว่าหนูแล้วกัน"
"เสี่ยเบลเคยพาใครมาที่นี่ไหมคะ?"
"ไม่เคยหรอก เสี่ยโสดมาห้าปีแล้วส่วนบ้านหลังนี้พึ่งซื้อมาแค่สองปีเองจะพาใครมาได้ละ หรือถ้ามีก็คงเป็นแม่ของเสี่ยคนเดียวนั่นแหละ แล้วต่อไปใครจะพูดอะไรก็อย่าไปสนใจมาก จำเอาไว้ว่าเสี่ยรักหนูคนเดียวไม่มีวันนอกใจเด็ดขาด"
"หนูจะจำเอาไว้นะ"
"เสี่ยไปอาบน้ำแล้วนะ ถ้าง่วงหนูนอนก่อนได้เลยเดี๋ยววันพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวตามใจชอบเลย"
"ไปเที่ยว!"
"วันเกิดแฟนทั้งทีจะทำงานได้ไงละ เสี่ยจะอยู่กับหนูทั้งเสาร์อาทิตย์แล้วเช้าวันจันทร์จะไปส่งถึงประตูโรงเรียนเลย" เขาจูบหน้าผากเล็กเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยวอยากจะขย้ำใจแทบขาดแต่ติดที่ว่าเธออาจจะไม่พร้อมนี่สิ
คืนนี้เขาจะมานอนกอดเธอแล้วจะจูบให้ปากบวมเจ้อปลุกเร้าให้มีอารมณ์เพื่อล่อลวงมาเป็นเมียจนได้
ถ้าไม่ใช่คืนนี้ก็วันพรุ่งนี้ต้องได้เอยเป็นเมีย
หนูไม่รอดมือเสี่ยแน่!!
เอยมองตามคนตัวสูงที่เดินไปเข้าห้องน้ำอย่างอารมณ์ดีมากจนไม่น่าไว้ใจที่สุดแต่ก็รู้สึกปลอดภัยด้วยเช่นกัน เธอล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่นด้วยใจเต้นไม่ค่อยเป็นจังหวะเท่าไรนัก
ความรู้สึกซาบซ่านของรสจูบครั้งแรกยังฉายชัดเสียจนหน้าร้อนผาวไปหมด ความรู้สึกวูบวาบแปลกๆที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ก่อตัวขึ้นได้อย่างน่ากลัวแล้วไม่รู้ว่าต้องรับมือยังไงดี นี่คือครั้งแรกที่รู้สึกลุ่มร้อนแบบนี้กับเขาที่เป็นคนแรกในหลายๆอย่างของชีวิตเธอ
เสี่ยเบลคือจูบแรกและแฟนคนแรก
เพียงแค่ประตูห้องน้ำเปิดออกมาเธอก็รีบนอนห่มผ้าถึงคอแล้วหลับตาแน่นพร้อมกับภาวนาอยู่ภายในใจให้เขาจับไม่ได้ว่าแกล้งนอนหลับอยู่ เพียงไม่กี่นาทีที่นอนก็ยวบลงตามน้ำหนักที่มากกว่าแล้วตัวก็ถูกดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดอุ่นแสนหอมอวลไปด้วยกลิ่นครีมอาบน้ำ ด้วยความที่เรานอนใกล้กันอย่างแนบชิดมันทำให้ได้รู้ว่าเสี่ยเบลถอดเสื้อนอนอยู่
ให้ตายเถอะ! เขาจะรู้ไหมว่าเธอแกล้งหลับ!!
"ฝันดีนะคนเก่ง"
"เสี่ยรักหนูจังเลย"
เบลนอนมองเด็กที่แกล้งหลับได้แบบไม่เนียนเลยสักนิดเพราะแค่ดึงเข้ามากอดตัวก็เกร็งเปลือกตาขยับไปมาได้อย่างน่าเอ็นดูเสียจริง แสงไฟจากห้องน้ำส่องสว่างออกมาเพียงเล็กน้อยเผื่อว่าเธอตื่นมาดึกๆแล้วจะได้ไม่กลัวเพราะนอนแปลกที่
นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่มีผู้หญิงมานอนในอ้อมกอดแถมยังเด็กมากซะจนปรับตัวไม่ทันและไม่รู้ว่าจะดูแลยังไงถึงจะเหมาะสมกับวัยกำลังเติบโต
ช่องว่างระหว่างวัยยังไงก็ต้องมีความขัดแย้ง!
แต่ไม่เลิกง่ายๆหรอก
เขาจูบหน้าผากเกลี้ยงไปอีกครั้งก่อนจะหอมแก้มนุ่นอีกฟอดใหญ่เสียจนเด็กแกล้งนอนหลับตัวแข็งทื่อ เขายิ้มกว้างด้วยความชอบใจที่ได้แกล้งและสุดท้ายก็จูบริมฝีปากบางแผ่วเบาซ้ำๆไปเพื่อให้เธอได้ตื่นตัว ริมฝีปากหยักจูบซ้ำลงไปอีกครั้งแล้วดูดกลีบปากอวบอิ่มไม่แรงนักแล้วผละออกมาจากนั้นก็จูบอีกครั้งปล่อยให้ลิ้นอุ่นค่อยๆกวาดเลียไปทั่วทั้งกลีบปากเพื่อแต่ยังไม่สอดแทรกเข้าไปเพราะอยากจะหลอกล่อเด็กอ่อนประสบการณ์ให้ตื่นเต้นจนคิดอะไรไม่ทันแล้วปลุกความต้องการธรรมชาติให้ตื่นขึ้น
อยากมีเมียเด็กต้องใจเย็น!
เขาจูบไปครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่แน่ใจจนกระทั่งมือเล็กยกขึ้นมาดันหน้าอกออกแล้วลืมตามองด้วยแววตาคล้ายว่ากลัว ตื่นเต้นและอ่อนไหวในเวลาเดียวกัน
ครั้งแรกจะทะนุถนอมให้มากที่สุด!
"เสี่ยเบลหนูง่วงแล้ว"
"ก็นอนสิ เสี่ยไม่ได้ห้ามซะหน่อย"
"ก็…เสี่ยจูบไม่หยุดหนูจะนอนได้ไงเล่า!"
"เอย"
"คะ?"
"จูบเสี่ยบ้างสิ"
"หนูจูบไม่เป็น หนู…"
"จูบแบบที่เสี่ยทำไงครับ ลองดูสิเด็กดี"
ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อที่อยู่ใกล้มากด้วยความรู้สึกร้อนผาวไปหมดทั้งใบหน้าและวูบวาบไปทั้งตัว ปลายนิ้วอุ่นเกลี่ยที่แก้มของเธอเบาๆพร้อมกับยิ้มกว้างให้อย่างอ่อนโยน
นัยน์ตาที่มองกันนั้นร้อนแรงจนน่ากลัวว่าจะละลายหัวใจไปหมดแล้วรักจนถอนตัวไม่ไหว ปลายนิ้วโป้งกดลงที่กลีบปากอย่างช้าๆเพียงเท่านั้นเธอก็รู้สึกถึงความกล้าขึ้นมาแล้ว
จูบแบบที่เสี่ยเบลทำงั้นเหรอ?
ตื่นเต้นจัง!
มือใหญ่กอดกระชับร่างบางเข้ามาจนแนบชิดแทบทุกสัดส่วน เด็กน้อยขี้อายมองด้วยแววตาวูบไหวหลากหลายความรู้สึกปะปนกันแต่ที่ชัดเจนคงหนีไม่พ้นความตื่นเต้น เธอปิดเปลือกตาลงแล้วขยับเข้ามาจูบแผ่วเบาได้อย่างน่ารักน่าเอ็นดูแม้ว่าจะจูบไม่เป็นเลยก็ตาม ริมฝีปากอวบอิ่มกดทับลงน้ำหนักยิ่งขึ้นอยู่ไม่กี่วินาทีกำลังจะผละออกก็ถูกจูบกลับสอนให้รู้ว่าต้องทำยังไงต่อจากนี้
"อื้อ…เสี่ยเบลหนู"
"ปากหวานจริงๆ"
"หนูจูบแบบนั้นไม่เป็น"
"เสี่ยกำลังสอนอยู่นี่ไงครับ"
"หนู…" ทุกคำพูดถูกดูดกลืนไปกับจูบอ่อนโยนแต่รุนแรงในคราเดียวกัน ลิ้นอุ่นกวาดต้อนไปทั่วทั้งปากตวัดพลิกพลิ้วอย่างชำนาญแล้วยังหลอกล่อให้โต้ตอบได้อย่างน่ากลัวอีกด้วย
เสี่ยเบลจูบเก่งเกินไปแล้วนะ!