Episode 12
“เป็นอะไรเมลโล่ เงียบเชียว” เสียงทุ้มต่ำของไรเฟิลเอ่ยถามฉันทันทีเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นิ่งเงียบไม่ส่งเสียงพูดจาแจ๊วๆเหมือนปกติ แถมยังแอบเหลือบมองเขาอย่างเซ็งๆ
“ป่าว... แค่รู้สึกอิ่มๆ” ฉันบอกออกมาอย่างปัดๆ ก่อนจะใช้ส้อมเขี่ยอาหารในจานอย่างเบื่อๆ นี่ฉันรู้สึกอิ่มจริงๆนะ ถึงจะกินไปแค่สองสามคำก็เถอะ
“หึ นึกว่าจะแอบคิดเรื่องผู้หญิงที่ทักฉัน” ไรเฟิลเอ่ยอย่างยียวนกวนประสาทฉันออกมา เออ แอบคิดแล้วมันผิดตรงไหนละว่ะ แต่ใครจะกล้าบอกละว่าคิดอยู่
“ป่าวสักหน่อย ฉันแค่กำลังคิดถึงเจแปนอยู่ ” ฉันหลบสายตาของไรเฟิลที่จ้องมองฉัน
“เหอะ เธอชอบไอ้เด็กหน้าตี๋รูปร่างบางเฉียบนั่นจริงๆเหรอว่ะ” ไรเฟิลถามออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ กล้ามาว่าเจแปนบางเฉียบได้ไง เขาก็มีกล้ามเนื้อนะเว้ยไม่ใช่ไม่มี ถึงจะมีไม่เท่านายก็เถอะ
“ใช่ ฉันชอบ เขาออกจะหล่อดูดีเพอร์เฟกต์ทุกอย่าง แถมยังเป็นน้องของพี่ซีน่อนอีกต่างหาก” ฉันบรรย
