บทที่16 ยอมใจอ่อน

1403 คำ

บทที่16 ยอมใจอ่อน เมื่อผู้ใหญ่พูดคุยตกลงกันแล้วคุณหมอไอดินก็ขอตัวมาส่งเพียงพิณที่มหาวิทยาลัยส่วนตัวเขาต้องเข้าพบคุณตาและครอบครัวที่โรงพยาบาล เพียงแค่มาถึงคุณแม่ดาวเหนือก็รีบสวมกอดลูกชายด้วยความคิดถึงเมื่อครู่อยากแสดงความรักที่มีต่อลูกก็ไม่กล้าเดี๋ยวคนอื่นจะมองว่าลูกชายเป็นลูกแหง่ติดแม่ "คิดถึงจังเลยไอ้ลูกชายของแม่" "ผมก็คิดถึงแม่เหมือนกันครับ ว่าแต่ทำไมทุกคนถึงได้มากันหมดเลย" "มากันหมดอะไรแม่ พ่อ น้อง นาวา นาโน หนูใจ๋เลยขอตามมาเที่ยวด้วย" "ผมว่าจะถามว่าหนูใจ๋นี่ใครครับ?" เพราะความวุ่นวายของสองแฝดทำให้คุณหมอไอดินไม่ได้สนใจเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนั้นเป็นใครทำไมถึงได้อยู่กับนาวาและนาโนตลอดเลย "ลูกของศรัณย์น่ะ" "ฮะ! เดี๋ยวนะครับแม่ศรัณย์ไปมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้เลย" "ฮ่าๆๆ หนูใจ๋เป็นหลานของหนูน่านน้ำแต่ติดศรัณย์มาก ศรัณย์ก็เลยรับเป็นลูกบุญธรรมเราล่ะเมื่อไหร่จะมีหลานให้แม่ถ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม