บทที่ 11 ปลุก

2295 คำ

เรียนเสร็จผมรีบขับรถไปที่ตึกเรียนของยัยจุ้นแต่ก็ช้ากว่ายัยจุ้นไปหนึ่งก้าว ผมหัวเสียอย่างหนักทั้งที่เมื่อเช้าผมกำชับยัยจุ้นเอาไว้ว่าจะมารับไปซื้อชุดใหม่ด้วยกัน เมื่อรู้ว่ายัยจุ้นไม่อยู่ที่ตึกเรียนผมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์หาหญ้าหวานถามหายัยจุ้นเผื่อสองคนนั้นจะไปด้วยกัน แต่กลับได้รับคำตอบที่ทำให้ผมควันออกหูจนกำหมัดแน่นด้วยอารมณ์พวยพุ่งเหมือนลาวาที่กำลังปะทุออก ทั้งที่ผมเตือนไว้แล้วว่าห้ามออกไปกับผู้ชายคนไหนสุดท้ายเธอให้ไอ้หน้าจืดไปส่งที่คอนโดจนได้ ครืด~~เอี๊ยด!! รถสปอร์ตหรูคู่ใจทะยานเข้าเสียบช่องจอดโล่งๆพร้อมกับเสียงเบรคกะทันหันสนั่นลานจอด มันเป็นพื้นที่จอดส่วนตัวของผมเพียงคนเดียวเท่านั้น ผมเปิดประตูรถออกมาด้วยความรีบเร่งสับเท้าเดินไปที่ลิฟท์ด้วยความร้อนรนเกินควบคุม ไฟที่มันสุมอยู่ในอกแทบระเบิดออกมาเมื่อไอ้หน้าจืดมันปาดหน้าเอาคนของผมไป กริ่งหน้าห้องดังลั่นพร้อมเสียงตะโกนเรียกเจ้าของห้องค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม