“ตอนนี้ไงคะ ไอ้ทนายนั่นกำลังมาทวงทุกอย่างของเมียเก่าคุณคืนไป แล้วเดือนกับลูกละคะ เดือนกับลูกจะเป็นยังไงต่อ”
สีหน้าพร้อมซีดลงเรื่อยๆ ความสุขของเขาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เวลาที่เขาเสวยสุขก็คงจบลงเช่นกัน พร้อมถอนใจแรงๆ “ผมมีเงินเดือน ผมไม่ปล่อยให้คุณเดือนลำบากหรอก”
เดือนฉายแสยะยิ้ม “เงินเดือนแค่นั้น จะพอใช้ได้ยังไงคะ”
“ผมเลี้ยงคุณกับลูกได้ ยัยแป้งก็มีงานทำแล้วด้วย ครอบครัวเราไม่มีทางตกอับ” พร้อมพยายามอธิบาย แต่แรงโทสะของเดือนฉายทำให้เธอไม่ฟังอะไรเลย เธอผิดหวังกับทุกอย่าง ความต้องการของเธอไม่ใช่บ้านหลังเล็กๆ และความเป็นอยู่แบบอัตคัด
เธออดทนมาเกือบยี่สิบปี เพื่อหวังเสวยสุขในอนาคต ที่ไหนได้ ความหวังของเธอพังทลายลง เมียหน้าโง่ของสามี ไม่ได้ไร้สมอง ขนาดตายไปแล้วก็ยังคงกอดทรัพย์สินของตัวเองไว้อย่างเหนียวแน่น
“เดือนไม่คิดว่าคุณจะโง่ขนาดนี้ได้ คุณเซ็นต์เอกสารพวกนั้นได้ยังไง เมียคุณตายไปแล้ว แต่หล่อนก
