ม่านอวี้อันยืนอยู่เบื้องหน้าทุกคน เธองามสง่าราวกับนางพญาที่พร้อมออกรบ เป็นกุนซือหญิงผู้คอยออกคำสั่งให้แม่ทัพจัดการฆ่าศึกอย่างโหดเหี้ยม
“ร้านเล็ก ๆ ของเรายินดีรับใช้พี่ถังและอาอิง รวมถึงเป็นเกียรติยิ่งนักที่พี่น้องในแก๊งมังกรซิ่งมาเยี่ยมเยียน”
น้ำเสียงเจ้าของร้านกังวาน ไม่แข็งกร้าว หากแต่น่าฟัง กระนั้นก็เปี่ยมด้วยความถือตัวและจองหองอยู่ในที เมื่อก่อนม่านอวี้อันไม่เคยเป็นเช่นนี้ นั่นคือสิ่งที่ทำให้ทุกคนเกิดข้อสงสัยในใจ
“คุณนายอัน พูดเสียอย่างนี้ลูกน้องอั๊วตกใจหมด พวกเราล้วนเป็นคนกันเองแท้ ๆ”
ม่านอวี้อันยิ้มหวานหยด แต่ไม่ใช่รอยยิ้มยั่วยวน และไม่รู้เหตุใดทุกคนที่อยู่ที่นั่งโต๊ะซึ่งต่อยาวกันไปนั้นถึงเสียวสันหลังวาบ ๆ ร้านอาหารนี้กลายเป็นบ้านผีสิงตั้งแต่เมื่อไร
“ขวัญอ่อนกันจริงเชียว เป็นหนุ่มฉกรรจ์แท้ ๆ ระหว่างที่กินอาหารไป วันนี้เป็นโอกาสดี ด้วยมีการถ่ายทอดชกมวยสากล ฉันกำลังเชียร์อยู่
