น้ำมันพราย

794 คำ
You’re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ Ep.2 "ชอบพี่เขามั้ง" ฉันยิ้มหวานให้คนตรงหน้าทันทีที่เจาหันมามองสบตาฉันแต่กลับมองนิ่งๆอย่างคนไหลตาย "อย่าไปชอบมันเลยครับ ไอ้เวย์มันเย็นชาขนาดนี้" มิกค์เอ่ยขึ้นเพราะรู้ดีว่าเพื่อนของเขานั้นไม่เคยคบใครแถมออกจะดูเงียบๆอีกด้วยมันเคยสนใจใครที่ไหน "แบบนี้เหละค่ะ โนชอบ" "อีนาโน แกเอาจริงดิ" ฟรีสถามขึ้นเพราะถ้าเพื่อนของเธอไม่สนใจจริงๆจะไม่เอ่ยปากว่าชอบเป็นแน่ "เออดิ" ฉันพยักหน้าให้ฟรีสอย่างจริงจัง "เอาละเว้ย ไอ้เวย์มึงว่าไงว่ะ" มิกค์หันไปถามเวย์ที่นั่งไม่รู้สึกรู้สา "กูไม่สน" "เชี่ยแม่ง มึงคิดสัก10วิก็ได้" "ทำไมต้องคิด" เวย์นั่งหันหน้าไปด้านอื่นอย่างรำคาญใจ ไม่ใช่ว่ามีคนมาพูดกับเขาแบบนี้คนแรกสักหน่อยสุดท้ายก็เหมือนกันหมด "อย่าไปถือสามันเลยครับ มันก็ปากแบบนี้เหละ" ต้าพูดขึ้นเพื่อไม่ให้หญิงสาวเกิดความเสียใจ "ไม่เป็นไรค่ะ ยิ่งได้มายากๆยิ่งชอบ" "นี่แกเป็นโรคจิตป่ะ ปฎิเสธขนาดนี้ยังยิ้มได้อยู่อีก" เอลพูดขึ้นเมื่อเพื่อนของเธอยังยิ้มหน้าบานอยู่ สงสัยอีนี่มันจะถูกกามเทพยิงศรรักปักอกเอาแน่ๆ หลังจากที่ปาร์ตี้วันเกิดของแมรี่เสร็จก็จะแยกย้ายกันกลับ แต่ต่อมแรดมันทำงานสั่นริกๆจนต้องวิ่งแจ้นไปหยุดตรงหน้าพี่เวย์ "โนขอเบอร์พี่ได้ไหมคะ" "ไม่" "ได้ไงอ่ะ ไม่ให้ก็ไม่เอา งั้นพี่เอาเบอร์โนไปแทนนะ" "ไม่" เวย์ทำหน้าตาเย็นชาเขาเริ่มรำคาญหญิงสาวตรงหน้าขึ้นมาทันทีที่มาวุ่นวายกับเขาไม่เลิก "ขี้งก เชอะ" ฉันสะบัดหน้าหนีวันนี้ไม่ได้พรุ่งนี้ฉันต้องได้เบอร์เขาคอยดู "นี่แกจะเข้าไปจริงดิ" ฟรีสถามฉันทันทีที่พวกเรามาถึงร้านอะไหล่แต่งรถของกลุ่มพี่เวย์ "จริงดิ ฉันต้องเอามาเป็นผัวให้ได้" "แร๊งส์ ความร่านนี้ฉันขอยอมแพ้ว่ะ" เอลพูดขึ้นอย่างหยอกล้อเพื่อนสาว "พี่ๆสวัสดีค่ะ" ฉันกับพวกฟรีสเอลแมรี่เดินเข้ามาทักทายพี่ๆเขาภายในร้าน "มากันได้ไงครับ" ต้าทักขึ้นทันทีที่เห็นสาวๆมาที่นี่ได้ "อ้อ นั่งรถมาค่ะ"เอลตอบทันควัน "ไม่บอกไม่รู้เลยครับน้องเอล" "นั่นสิคะ พี่ไม่น่าถาม" เอลยิ้มอย่างผู้ชนะที่จิกกัดต้าได้สำเร็จ "พี่เวย์อยู่ไหมคะ" ฉันถามพลางสอดส่องมองหาไปทั่ว "มันอยู่หลังร้านลองเดินไปดูก็ได้นะครับ" "ขอบคุณค่ะ พี่ต้า" ฉันเดินตามทางที่พี่ต้าบอกก็ถึงประตูหลังร้านพอเปิดออกไปก็เห็นพี่เวย์นั่งเล่นมือถืออยู่บนโซฟา "พี่เวย์สวัสดีค่ะ" พี่เวย์เหลือบตาขึ้นมามองฉันเล็กน้อยก็ก้มลงเล่นโทรศัพท์ต่อไม่สนใจกันเลยนะ "พี่ทำอะไรอยู่เหรอคะ" "หายใจ" นั่นใช่คำตอบเรอะใครบ้างไม่หายใจ "วันนี้โนจะมาจีบพี่นะคะ พี่เตรียมรับมือหรือยัง" "หึ เด็กแก่แดด" "เด็กยังไงเดี๋ยวก็โตแล้วป่ะ พี่จะให้ความร่วมมือดีๆหรือต้องให้ใช้นี่คะ" ฉันชูขวดแก้วเล็กๆขนาดยาดมยืมยิ้มกริ่มต่อหน้าพี่เวย์ "อะไร" "น้ำมันพรายไงคะ" "หึ เพ้อเจ้อ" เวย์ส่ายหัวกับหญิงสาวที่เข้ามาใกล้เขาจนไม่ทันตั้งตัว "สงสัยไม่เคยโดนน้ำมันพรายสินะ" "เหอะ!" เวย์แสดงสีหน้ารำคาญอย่างชัดเจนหากแต่หญิงสาวกลับไม่ยอมแพ้ต่อการจีบเขาในครั้งนี้ ~แปะ! "เฮ้ย ไรว่ะ" เวย์ดีดตัวลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเมื่อโดนน้ำเย็นๆป้ายตรงลำคอของเขา "เป็นไง ชอบโนบ้างยัง" ฉันถามอย่างตื่นเต้น "ประสาท" "ห๊ะ ของหมดอายุหรือเปล่าเนี่ย" ฉันเขย่าๆขวดในมืออย่างสงสัย "ทำบ้าอะไร" "ก็พี่ไม่ยอมให้จีบหนิ ก็ต้องมัดมือชกแบบนี้ไง" "เธอนี่มัน" เวย์ส่งสายตาไม่พอใจใส่หญิงสาวทำไมเขาถึงได้รู้สึกรำคาญเธอได้ขนาดนี้ "แค่จะเอาเป็นผัวแค่นี้เล่นตัวไปได้" "หึ งั้นก็ทำให้ได้ละกัน" "ใจอ่อนแล้วล่ะซี้~" ฉันยิ้มแป้นอย่างดีใจที่สุดท้ายเขาก็ยอมให้จีบสักที "เปล่า เพราะคงไม่มีวันนั้น" "อย่าพึ่งตัดสิ้นใจไปค่ะ แค่เริ่มเองนะคะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม