EP.30 วาดรังเกียจแทนเหรอ
“ไม่รู้ว่าคุณธงกับคุณกันปล่อยให้คุณแทนขับรถกลับมาเองได้อย่างไร เมามายเสียขนาดนี้”
ชมนาดบ่นอุบด้วยความเป็นห่วง ขณะประคองร่างหนาขึ้นไปบนห้องนอน
“ขอบคุณมากค่ะลุงชื่น เดี๋ยวที่เหลือชมจัดการเอง ลุงชื่นไปนอนเถอะค่ะ”
หญิงสาวเอ่ยขอบคุณชายสูงวัย แล้วหันไปมองร่างหนาที่นอนแผ่หลาบนเตียงอย่างหนักใจ เธอเดินไปหยิบชามแก้วและผ้าเช็ดตัวผืนเล็กมาชุบน้ำแล้วบิดหมาด เช็ดใบหน้าและลำคอของเขา
“วาด วาด”
มือบางชะงักงันเมื่อได้ยินชายหนุ่มเอ่ยชื่อภรรยาของเขา หญิงสาวแค่นยิ้มสมเพชตัวเอง ดูสภาพของเธอในตอนนี้สิ ช่างน่าขำเหลือเกิน รักเขาแต่ไม่มีสิทธิ์บอก อยากกอดเขาแต่ไม่อาจทำได้ หญิงสาวถอนหายใจแล้วจึงลุกออกจากเตียง แต่แล้วมือหนาก็คว้าร่างบางเอาไว้แล้วกระชากแรง หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงหงายหลังบนที่นอน จังหวะนั้นคนเมาคร่อมทับร่างบางเอาไว้ทันที
“วาด ผมรักคุณนะ เป็นของผมเถอะ ผมแทบจะทนไม่ไหว
