EP.2 พรหมจรรย์ถูกทำลาย
1179 คำ
EP.2 พรหมจรรย์ถูกทำลาย
“วาดรักคุณค่ะแทน วาดรักคุณ”
หญิงสาวโผเข้ากอดชายหนุ่มอีกครั้ง ร่างบางสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวเงาอสูรร้ายที่แฝงเร้นอยู่รอบกาย แต่เธอจะอ่อนแอไม่ได้ เธอต้องเข้มแข็งไม่เช่นนั้นแล้วอสูรตนนั้นคงเข้าครอบงำเธอทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ ซึ่งเธอจะไม่มีวันยอมโดยเด็ดขาด...ไม่มีวัน
“เอ่อ วาด...แค่รู้สึกเครียดค่ะ อาจเพราะว่าตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา วาดเหนื่อยและเครียดกับการเตรียมตัวเป็นเจ้าสาว ไหนจะเชิญแขก จัดเตรียมงาน กระทั่งต้องไปเข้าคอร์สเพื่อฝึกทำอาหาร”
หญิงสาวแก้ตัวแล้วจ้องมองใบหน้าของแทนไท หากเขาไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูดล่ะ เธอจะทำอย่างไร หากว่าเขารู้ความจริง...เธอคงอับอายเกินกว่าจะอยู่สู้หน้าเขาได้
“โธ่วาด ผมเป็นห่วงวาดแทบแย่ ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้เอง ผู้หญิงนี่จริงๆ เชียวชอบคิดเล็กคิดน้อย ผมบอกวาดหลายครั้งแล้วไง ว่าต่อให้วาดทำอะไรไม่เป็นเลย ผมก็ยังรักวาด เรื่องงานบ้านงานเรือนหรืออาหารการกินวาดไม่ต้องกังวลเพราะคุณพ่อคุณแม่อนุญาตให้ชมมาอยู่กับเรา ชมจะช่วยดูแลทุกอย่างภายในบ้านอย่างไม่ขาดตกบกพร่องแน่นอน”
แทนไทพูดถึงชมนาด เด็กรับใช้ในบ้านที่มารดาของเขาเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆ รักและไว้ใจให้ชมนาดช่วยดูแลทุกอย่างภายในบ้าน เมื่อเขาแต่งงานออกเรือน มารดาจึงให้ชมนาดมาช่วยดูแลบ้านจนกว่ามารดาจะคัดเลือกคนใช้ที่สามารถไว้ใจได้มาทำงานแทนชมนาด
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ วาดเป็นภรรยาของแทน วาดควรที่จะทำด้วยตัวเองมากกว่าค่ะ”
“แล้วระยะเวลาเกือบเดือนที่ไปเรียนมา เป็นยังไงบ้าง ได้เรื่องบ้างหรือเปล่า”
แทนไทกระชับร่างบางแนบอกแล้วบรรจงจูบหญิงสาวที่หน้าผากมน ไล่เรื่อยลงมายังริมฝีปากอิ่มอย่างหิวกระหาย แต่วาดฟ้ากลับผลักที่อกของชายหนุ่มเพื่อให้เขาถอยห่างด้วยใบหน้าตื่นตระหนก
“คะ...คือวาด... วาดเป็นวันนั้นของเดือนค่ะ”
วาดฟ้าหลับตาแน่นเมื่อโกหกคำโตออกไปอีกครั้ง แต่แล้วกลับต้องเปิดเปลือกตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะจากอีกฝ่าย
“คิดมากเสียจริง เป็นประจำเดือนก็ไม่เป็นไร เราแต่งงานกันแล้วนี่นา ยังมีเวลาอีกตั้งมากมายที่เราจะรู้จักกันอย่างลึกซึ้ง”
แทนไทเอี้ยวตัวลงมาหอมแก้มวาดฟ้า โดยไม่คิดติดใจกับข้ออ้างของหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวอาบน้ำก่อน เหม็นกลิ่นเหล้าจะแย่แล้ว เดี๋ยวเราจะได้ลงไปทานอาหารเช้ากัน ผมเห็นชมเพิ่งกลับมาจากไปจ่ายตลาดเช้า”
“ค่ะ”
วาดฟ้าเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนใหญ่ส่งให้แทนไท เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นลงในอ่างอาบน้ำจากุซซี แล้วโรยเกลือหอมลงไปจ้องมองเกล็ดสีฟ้าอ่อนค่อยๆ ละลายไปกับสายน้ำอย่างเหม่อลอย
“เสียดายจัง ความจริงวันนี้ผมอยากอาบน้ำกับวาด”
เขากระซิบด้วยเสียงทะเล้น สัพยอกหญิงสาวด้วยหวังว่าจะเห็นเธอขวยเขิน ทว่าวาดฟ้ากลับหน้าซีดเผือดจนเขากลัวว่าเธอจะเป็นลมไปเสียก่อน
“ไปนั่งพักเถอะ หน้าของวาดซีดมาก”
“ค่ะ ขอวาดพักสักหน่อยนะคะแทน”
หญิงสาวไม่รั้งรอแต่เดินออกไปจากห้องน้ำทันที เธอทาบมือที่หัวใจ มันเต้นช้าลงแทบทุกขณะจนเธอกลัวว่ามันจะหยุดเต้นลงเสียก่อน ความหวาดกลัวเข้าเกาะกุมจิตใจ เธอจะทนได้อย่างไรหากความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผยออกมาในไม่ช้า
จังหวะนั้นชมนาดเดินสวนขึ้นมาบนชั้นสองพอดี เธอจึงเอ่ยเรียกหญิงสาวอ่อนเยาว์เอาไว้
“ชมช่วยไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอนบนห้องให้ด้วยนะ เดี๋ยวฉันจะไปเอนหลังที่ห้องหนังสือสักหน่อย ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องเข้าไปปลุกฉัน อ้อ...อีกอย่างช่วยบอกแทนด้วยว่าฉันคงไม่ทานอาหารเช้า ยังไงฉันฝากชมช่วยดูแลด้วยนะ”
“ค่ะคุณวาด”
วาดฟ้าก้าวยาวเข้าไปในห้องหนังสือด้วยต้องการอยู่เพียงลำพังเพื่อครุ่นคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น เธอทรุดตัวลงนอนบนโซฟาราวกับสิ้นไร้เรี่ยวแรง ค่อยๆ ปิดเปลือกตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน
ชมนาดเดินเข้ามาในห้องนอนของเจ้านาย โดยหอบชุดเครื่องนอนชุดใหม่เข้ามาด้วย เธอวางมันลงบนที่นอนแล้วจัดแจงปูที่นอนเสียใหม่จนเรียบตึง ตบหมอนสองสามครั้งแล้ววางคู่กัน ทว่าบนหมอนที่เปลี่ยนปลอกหมอนเรียบร้อยแล้วกลับมีรอยน้ำตาหยาดหยด สาวใช้รีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกไปจากใบหน้า แล้วรีบพับผ้าห่มวางไว้ที่ปลายเตียง เธอเดินไปหยิบตะกร้าหวายที่วาดฟ้าใส่ชุดเจ้าสาวและผ้าปูที่นอนเอาไว้
“ชุดเจ้าสาวคงต้องส่งซักแห้ง”
เธอหยิบชุดเจ้าสาวขึ้นมากางออกแล้วทาบทับกับเรือนร่างของตนเอง ส่ายหน้าไปมาอย่างกำลังสับสนกับความคิดที่วิ่งวุ่นขัดแย้งกันเองภายในจิตใจ ชมนาดรีบวางมันลงอย่างหักห้ามความรู้สึกแล้วหยิบผ้าปูที่นอนออกมาหมายจะหอบลงไปข้างล่างโดยวางตะกร้าหวายไว้ที่เดิม
“อุ๊ย!”
หญิงสาวอุทานด้วยความตกใจเมื่อเห็นรอยเลือดบนผ้าปูที่นอน หัวใจของเธอเต้นแรง มือบางเย็นเฉียบกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แน่ล่ะ...คนแต่งงานกันก็ต้องมีเพศสัมพันธ์กัน แต่แล้วทำไมเธอถึงต้องรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจด้วย ทำไม! สาวใช้พยายามสลัดความคิดฟุ้งซ่าน หมายใจจะเดินออกจากห้องนอน แต่จังหวะนั้นแทนไทกลับเปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี
“ว้าย!”
ชมนาดยกมือขึ้นปิดตาด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มนุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แผงอกเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้ามสมส่วน ผิวขาวค่อนไปทางเหลืองมีหยดน้ำเกาะพราว ดูน่าชิดใกล้ชวนให้หลงใหลราวกับนายแบบหลุดออกมาจากนิตยสารก็ไม่ปาน
“อ้าวชมแล้ววาดล่ะ”
ชายหนุ่มไม่ได้สนใจสักนิดว่าชมนาดจะแสดงสีหน้าเช่นไร เขากวาดตามองไปรอบๆ ห้องเพื่อมองหาเจ้าสาวแสนสวยที่วันนี้ได้เริ่มต้นใช้ชีวิตคู่อย่างสามีภรรยาเป็นวันแรก
“คุณวาดบอกว่าจะไปนอนที่ห้องหนังสือค่ะคุณแทน”
“งั้นหรือ”
เขาพยักหน้ารับรู้แล้วเดินไปหยุดยืนอยู่ที่ระเบียง มองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อซึมซับอากาศยามเช้า มือหนึ่งใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดผมแรงคล้ายขยี้อย่างไม่ยี่หระ ชมนาดได้แต่แอบมองเขาจากทางด้านหลัง เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วค่อยๆ เดินออกไปอย่างเงียบเชียบ
- ผู้เขียน
