“จีต้องถามพ่อกับแม่มากกว่าทำไมต้องพาจีนั่งรถมาด้วย อุตส่าห์ว่าจะไม่มา แต่ก็ขัดพ่อกับแม่ไม่ได้ เมื่อยก็เมื่อยกว่าจะถึงเชียงใหม่นั่งจนรากงอกพอดี” จีน่าพูดออกมาด้วยสีหน้าหน้ามุ่ย เมื่อเธอเข็ดขยาดกับการต้องนั่งรถติดต่อกันเป็นเวลาหลายชั่วโมง แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็อยากกลับพร้อมบิดามารดาอยู่ดี
“ถ้าเธอไม่มาก็อดเป็นเมียฉันนะสิ การเดินทางมากรุงเทพครั้งนี้ เธอมีแต่ได้กับได้เลยนะ”
“ฉันมาช่วยกู้หน้าให้คุณต่างหากละ หรืออยากให้...” หญิงสาวพูดประโยคท้ายค้างเอาไว้ เพราะกลัวว่าจะเป็นการพูดจาทิ่มแทงหัวใจของปฐพีเกินไป หากเขานั้นต้องถูกยกเลิกงานแต่งเป็นครั้งที่สอง เพราะสาเหตุมาจากการหายตัวไปของเจ้าสาว เหมือนคราวที่เขากับช้องนางกำลังจะเข้าพิธีวิวาห์
“ฉันไม่เคยขอร้องให้เธอช่วย ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมเธอเป็นคนเดินเข้ามาหาฉันเอง” ปากไม่ตรงกับใจมักเกิดขึ้นกับผู้ชายอย่างปฐพีทุก
