ตอนนี้ฉันนั่งทานข้าวกับพี่คีย์ ตอนนี้เขาทำหน้างอหงิกอยู่ตรงหน้าฉัน อารมณ์แบบว่าไม่พอใจมากๆที่ฉันห้ามไม่ให้เขาจูบฉัน พูดแล้วก็เขินจริงๆที่เขาทำกับฉันดูแลฉันแบบนั้นทุกวันฉันก็แอบคิดแหละว่าเขาคิดกับฉันมากกว่าพี่ชายน้องสาว แต่ฉันไม่กล้าพูดหรอกกลัวว่าถ้าไม่ใช่แล้วฉันจะเจ็บมากที่หวังอะไรลมๆแล้งๆ แต่ตอนนี้คือโล่งใจมากกว่าที่เราสองคนได้บอกความรู้สึกดีต่อกัน ฉันจะได้ปฏิบัติกับเขาเปลี่ยนไป เปลี่ยนแบบไหนงั้นเหรอ ก็จะได้บ่นเขาได้ไงโดยเฉพาะการใช้เงินอ่ะ หึ
"ทานนี่ด้วยค่ะทานผักเยอะๆ"
ฉันตักบล็อกเคอรี่ให้เขาในจานแล้วมองหน้าเขายิ้มๆ เขาสะบัดหน้าใส่ฉันอย่างงอนก่อนจะตักมันเข้าปากโดยมองหน้าฉันเหมือนคาดโทษ
"เป็นอะไรคะ ยังไม่หายงอนตัวเล็กอีกเหรอ หืม"
เขาสะบัดหน้าใส่ฉันอีกรอบฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายรูปตอนเขาหน้าบึ้งแบบนี้น่ารักดี ฉันกดดูแล้วก็ยิ้มออกมาก่อนจะเก็บโทรศัพท์ตามเดิม งอนเข้าไปขนาดแอบถ่ายรูปยังไ
