ผมขับรถออกมาจากบริษัทตรงไปที่บ้านของตัวเล็ก วันนี้ตัวเล็กของผมอยู่ที่บ้านคนเดียวผมกลัวน้องจะเหงาประชุมเสร็จปุ๊บรีบออกมาเลยงานอะไรทุกอย่างงยังไม่ได้ทำเลยตัวเล็กมาก่อนเสมอโว๊ยยย
"จะเที่ยงแล้วนี่นา พาตัวเล็กไปทานข้าวข้างนอกดีกว่า"
คิดได้แบบนั้นก็หยิบโทรศัพท์แล้วกดโทรหานางฟ้าของผม
ตู๊ดดดดดดดด
(ค่ะพี่คีย์)
"ที่รักของพี่คีย์อยากไปทานข้าวข้างนอกมั้ยคะ"
(ว้าตัวเล็กกำลังทำอาหารให้พี่คีย์เลย นึกว่าพี่คีย์อยากทานอาหารฝีมือตัวเล็กซะอีก)
"หู้ยยย พูดมาขนาดนี้ล่ะไม่ทานได้ยังไงกับครับ ทานแน่นอน คิคิ อีกสิบนาทีถึงครับตั้งโต๊ะรอพี่คีย์ได้เลยครับ"
(โอเคค่ะอย่าขับรถไวนะคะค่อยๆมา)
"ครับนางฟ้าของพี่ เดี๋ยวเจอกันนะคะ จุ๊บบบ"
(จุ๊บค่ะ)
น่ารักวะ!
แม่งเอ้ย อยากจะกลืนกินตัวเล็กทั้งตัวเลยจริงๆ ถ้าพ่อผมไม่ห้ามให้ผมทำอะไรน้องหละก็ผมไม่อดทนขนาดนี้หรอกนะ หึ ผมขับรถไปตามทางเรื่อยๆเดี๋ยวคงถึงแล้วหละ
ตอนนี้ผมม
