ผมกอดอกนอนเล่นอยู่ข้างสระว่ายน้ำระหว่างรอตัวเล็กเล่นน้ำเหมือนจะเล่นนานไปหน่อยแล้วมั่งสงสัยต้องพาขึ้นแล้วหละเดี๋ยวไม่สบายขึ้นมาทำไงหละยิ่งบอบบางน่าถนุถนอมอยู่ ผมค่อยๆลุกขึ้นแล้วเดินไปตรงขอบสระที่มีตัวเล็กดีดดิ้นไปมาอยู่ในนั้น
"ตัวเล็กพอได้แล้วค่ะหนูเล่นนานไปแล้ว"
ผมตะโกนเรียกตัวเล็กที่ตอนนี้ดำน้ำลงไปแล้วโผล่ขึ้นมาโผล่ขึ้นมาท่าทางสนุกสนาน
"ขออีกสักครึ่งชั่วโมงได้มั้ยคะ"
"ขึ้นมาค่ะพอแล้ว"
ผมกดเสียงต่ำซึ่งสาวน้อยของผมทำหน้างอและแล้วขึ้นมาทันที เล่นมาเป็นชั่วโมงกว่าๆละเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก
"พี่คีย์อ่ะนานๆตัวเล็กจะได้เล่นน้ำที ใจร้ายทีสุด เชอะ"
เสียงเล็กเอ่ยออกมาติดงอนพร้อมกับสะบัดหน้าหนีเข้าห้องไปเลย อ่าวเห้ย ผมเป็นห่วงนะเว้ยยยย ตกลงความหวังดีของผมมันไม่เป็นผลกับใครเลยแม้กระทั่งตัวเล็กเหรอเนี้ย เหอๆ ผมเดินกลับเข้าห้องของตัวเองแล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นรองเท้าแตะ ว่าจะพาตัวเล็กไป
