“ทำไมฉันไม่เข้าใจความคิดของสองคนนี้เลยนะ”
เสียงอัญจารีย์บ่นพร้อมกระแทกตัวลงนั่งกับโซฟา ขัดใจไม่หาย “ไม่เคยเข้าถึงเขาเลย อะไรของเขา ฉันรักเธอ เธอรักฉัน เรารักกัน โกรธกัน ทางนั้นเขามาง้อ ทางเราก็ไม่โกรธเขาแล้ว แต่ก็ไม่เอา ไม่ยอมกลับไปคืนดีอีกแล้ว อะไรของเขาอ่ะ”
ณธิดาเดินเข้ามาสมทบ ถามด้วยสีหน้างงงัน
“อะไรหรือแม่”
“จะอะไรล่ะ ก็พี่สาวเราไง เห็นๆ อยู่ ว่าต่างคนต่างก็รักกัน แล้วทำไม” อัญจารีย์หงายมือขึ้นสองข้าง พร้อมกับอ้าปาก ทำนองว่าแล้วทำไมไม่ทำให้มันง่าย
ณธิดามองแล้วก็ยิ้ม ตอบเสียงใส
“หนูก็ไม่รู้”
“ฉันไม่ได้ถาม แต่ฉันกำลังบ่น”
คนคิดอะไรตื้นๆ ร้องเรียกอัญจารีย์เสียงหลง “แม่...”
หลังงานแต่งของธารินทร์และณธิดา ณัชชาได้งานทำใหม่ ไวเหมือนถูกล็อคตัวไว้แล้ว สองสาวมองคนที่กำลังเก็บกระเป๋าเตรียมเดินทาง ก็ลองเลียบๆเคียง
