วันต่อมา...
ไทน์ขับรถมามหาวิทยาลัยโดยมีตุ๊กตาหน้ารถนั่งทานแซนวิชที่ไทน์ทำมาให้ทุกเช้า มือนึงก็ถือนม อีกมือถือแซนวิชแถมยังเอาหัวมาถูแขนไทน์จนมาเวลที่นั่งอยู่ข้างหลังต้องดันหัวพี่สาวตัวเองกลับไปนั่งที่ดีๆ
“แรดซะไม่มี!” บรรยากาศบนรถเปลี่ยนไปทันทีเพราะปลาวาฬเอนตัวมาหอมแก้มไทน์จนไทน์ต้องหอมแก้มคืน
“รักกันให้ตายปานว่าโลกจะแตก คนนึงก็ทึ่มอีกคนก็แรด!!” เสียงของมาเวลยังดังข้ามมาจนปลาวาฬหมดความอดทนเลยต้องหันไปมองน้องชาย
“อย่าให้มันมากไปนะเวล!”
“อะไรคือมากไปไหนพูดสิ ตัวเองเป็นผู้หญิงพึ่งจะคบกันทำอะไรเกรงใจผมบ้างนึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่หน่อยเถอะ มึงอีกคนอย่าคิดว่ากูยอมให้คบกับพี่กูแล้วจะจิ้มได้ตามอำเภอใจนะ” มาเวลยังคงสาดอารมณ์ใส่ทั้งสองคนจนกระทั้งถึงมหาวิทยาลัยจึงรีบแยกตัวออกไปโดยไม่หันมามองทั้งสองคนเลย
“ทำไมต้องไปแกล้งมันด้วยตัว” ผมถามเจ้ที่ทำหน้าไม่สบอารมณ์ใส่น้องชายของตัวเอง
“หมั่นไส้มัน ทีต
