Chapter 11
ตรวนสวาท
6 เดือนต่อมา…
ย่างเข้าสู่หน้าฝน เรือนหลังคาบ้านพาณิชย์กุลถูกห่มคลุมด้วยสายฝนพรำ ในห้องนอนที่แสงไฟสลัวสาดส่อง เสียงอาเจียนดังขึ้นกลางดึก ภีมพลยืนโก่งคออาเจียนอยู่ตรงอ่างล้างหน้า โดยที่จันทร์เจ้าเอยช่วยลูบหลังอยู่ไม่ห่างด้วยความเป็นห่วงเป็นใย
แววตาคู่สวยจับจ้องมองคนข้าง ๆ แล้วต้องถอนหาย ใจ เป็นอีกครั้งที่เขากลับบ้านดึก หล่อนเดาว่าเขาคงดื่มเข้าไปมาก ถึงได้กลับมาอ้วกแตกอ้วกแตนเช่นนี้ เขาเป็นแบบนี้นับตั้งแต่แต่งงานกัน กลับดึกและควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า คล้ายต้องการแกล้งให้หล่อนอยู่ไม่เป็นสุข หากแต่หล่อนหาได้ใส่ใจ แม้ลึก ๆ จะรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ อยู่ในหัวใจก็ตามที
เป้าหมายของหล่อนยังไม่เปลี่ยนแปลง นั่นคือหัวใจ
ของผู้ชายเย่อหยิ่งเช่นเขา เมื่อได้มาแล้วหล่อนจะทำเหมือนที่เขาทำกับหล่อนบ้าง
"ไหวมั้ยคะพี่เหนือ"
"พี่ไม่ได้ดื่ม บอกว่าไม่เมาก็ไม่เมาไง ทำไมไม่เชื่อกันบ้างฮึ"
เขาเถียงห
