ตอนที่ 2

1320 คำ
"ถ้าน้องคิดว่าทำใจให้เลิกรักแม่ทัพจางอี้เทียนได้แล้วพี่ก็จะไปทำทุกอย่างให้มันเสร็จในวันนี้ นั้นหมายถึงว่าน้องจะมาร้องให้ให้พี่กลับไปหาแม่ทัพจางอี้เทียนไม่ได้อีกแล้วนะ พี่ต้องถามเพราะว่าตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาน้องสาวของพี่วิ่งตามแม่ทัพจางอี้เทียนจนในเมืองหลวงนี้ไม่มีใครไม่รู้จักน้องสาวของพี่บ้างละ น้องเล่นตามราวีผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้แม่ทัพจางเลยล่ะ ที่น้องประกาศถอนหมั้นแม่ทัพเมื่อคืนนี้พี่ยังตกใจเลยคิดว่าพอน้องตื่นขึ้นมาแล้วจะลืมเรื่องเมื่อคืนนี้ที่น้องเสียใจ และจะลุกขึ้นวิ่งตามไปขอโทษแม่ทัพจางอี้เทียนเสียอีก แต่ตอนนี้น้องสาวพี่กลับบอกให้พี่ไปถอนหมั้นให้เป็นทางการอีกพี่จึงถามย้ำเพื่อความมั่นใจเพราะถ้าพี่ไปที่จวนของแม่ทัพจางอี้เทียนแล้วทุกอย่างมันจะจบในวันนี้เลยนะซานเอ๋อร์" "เจ้าค่ะพี่ใหญ่น้องมั่นใจที่จะถอนหมั้นกับแม่ทัพจางอี้เทียนจริงแท้แน่นอน น้องจะไม่มีวันให้พี่ใหญ่ไปร้องขอให้แม่ทัพปัญญาอ่อนนั้นมารับผิดชอบที่ผ่านมาน้องยอมรับว่ารักแม่ทัพจางอี้เทียนมาก เพราะยึดมั่นถือมั่นในใบสัญญาของการหมั้นของผู้ใหญ่จึงทำตัวเป็นเจ้าของของแม่ทัพทั้งที่เขาแสดงออกว่ารังเกียจน้องมาโดยตลอด เพราะสนใจน้องสาวของรองแม่ทัพข้างกายน้องก็ไม่เคยยอมรับความจริงได้เลย จนเกิดเรื่องขึ้นเมื่อคืนทำให้น้องสาวของพี่ตาสว่างขึ้นเพราะไม่ว่าน้องจะบอกว่าไม่ได้ทำแต่ทุกอย่างมันชี้มาที่น้องหมดเลย แม้แต่ตัวของชายที่น้องรักเค้ายิ่งกว่าตัวเองยังตราหน้าว่าน้องเป็นหญิงไร้ยางอายแพศยาไม่มียางอายถึงกับวางยาคู่หมั้นของตัวเองเพื่อจะจับแม่ทัพให้อยู่หมัด น้องพอแล้วค่ะหยุดวิ่งตามความรักที่มันไม่มีอยู่จริง หันมารักตัวเองดีกว่าน้องสาวคนเก่าได้ตายจากไปแล้วต่อจากนี้จะมีแค่น้องสาวที่จะรักพี่ใหญ่และคนที่รักน้องจริงๆจะไม่วิ่งตามความรักจากคนอื่นอีกแล้วเจ้าค่ะ หรือพี่ใหญ่รังเกียจน้องเล็กเจ้าคะที่มีมลทินติดตัวน้องสาวคนนี้ไปแล้วเจ้าคะ" หลินซูซานพูดเสียงอ่อนให้พี่ชายสงสาร "ไม่เลยสำหรับพี่แล้วน้องสาวของพี่สำคัญที่สุดเราเหลือกันแค่สองคนพี่น้อง พี่ขอโทษปล่อยให้น้องสาวพี่ต้องอยู่ที่เมืองหลวงแห่งนี้เพียงคนเดียวเพราะหน้าที่ของแม่ทัพจึงทำให้เราไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันมากเหมือนตอนเด็กที่น้องสาวของพี่ใหญ่น่ารักและเชื่อฟังพี่ใหญ่มาโดยตลอด แต่น้องสาวพี่เปลี่ยนใจไปรักคู่หมั้นแทนพี่ใหญ่แทนต่อจากนี้เราเริ่มต้นชีวิตใหม่กันนะซานเอ๋อร์ ดีเหมือนกันน้องไปอยู่ที่บ้านเดิมของท่านแม่มันไม่ไกลจากค่ายของพี่เดินทางหนึ่งชั่วยามก็ถึงแล้ว คนที่นั้นก็นิสัยดีกว่าคนเมืองหลวงมากนักไม่ต้องมารับฟังเสียงคนนินทาว่าร้ายให้น้องสาวคนดีของพี่อีก" หลินซูเฉินบอกกับน้องสาวด้วยความอ่อนโยนพลางลูบหัวเบาๆด้วยความเอ็นดู "ถ้าเช่นนั้นในอีกสามเดือนนี้ที่พี่ใหญ่ลามาเยี่ยมบ้านได้น้องจะเข้าไปดูกิจการของเราให้ยอดขายเยอะๆ จะได้ให้พ่อบ้านใหญ่คอยดูแลและจ่ายตำลึงคนในจวนของพวกเราใครอยากจะย้ายไปที่บ้านเดิมกับน้องก็จะพาไปด้วย ร้านขายข้าวสารอาหารแห้งมาตั้งแต่ต้นตระกูลที่ท่านพ่อกับท่านแม่ดูแลสืบทอดมาก็ได้คนของเราที่รักษาให้มาจนถึงทุกวันนี้ปีนี้ก็ขึ้นค่าแรงให้กับคนงานของเราทุกคนทีเดียวเลยนะเจ้าคะพี่ใหญ่" หลินซูซานลองปรึกษากับพี่ชายดู "น้องสาวของพี่โตขึ้นแล้วจริงๆด้วยเอาละพี่ใหญ่จะออกไปทำธุระให้น้องเล็กแล้วแวะดูร้านค้าของเราเสียหน่อยให้ท่านลุงดูแลมานานไม่ค่อยได้ไปช่วยดูแลเลย" พี่ชายบอกก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง ส่วนหลินซูซานนั้นก็เรียกบ่าวไพร่มาประชุมและแจ้งให้ทุกคนทราบว่าอีกสองเดือนนางจะเดินทางลงไปที่หมู่บ้านของมารดาและจะอยู่ที่นั้นอีกหลายปี ใครอยากจะไปด้วยก็ให้เตรียมตัวใครไม่ไปก็ทำงานในจวนเหมือนเดิมนางจะจ่ายเป็นรายเดือน จะมีคนของร้านขายข้าวสารมาส่งให้อีกทีแล้วให้พ่อบ้านจัดการแทนนางทุกอย่างใครจะไปให้ลงชื่อเอาไว้กับพ่อบ้านได้เลย นางบอกก่อนที่จะเดินไปที่เรือนของนางและให้คนของนางไปแจ้งคนดูแลว่านางจะเข้าไปตรวจบัญชีและหาสินค้ามาเพิ่มให้กับทางร้านของนาง ทางฝั่งแม่ทัพจางอี้เทียนหลังจากที่กลับมาถึงจวนเขานอนคิดเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเตี้ยมแล้วก็ปวดหัว ตกลงใครเป็นคนวางยาเขากับหลินซูซานที่นางยืนยันว่าไม่ได้ทำหลังจากที่นางเข้ามาหาเขาในห้องที่กำลังฉลองกันกับคนของตนเองเขาจึงต่อว่านางไปหลายคำที่ทำตัวไม่เป็นคุณหนูในห้องหอ คอยวิ่งตอแยตามผู้ชายมันถูกแล้วหรือนางมองหน้าเขาด้วยความเสียใจก่อนจะออกไปจากในห้อง และอีกเพียงครึ่งชั่วยามเขากับนางต่างก็มีอะไรกันข้าวสารกลายเป็นข้าวสุกเพราะชายหนุ่มไม่อาจหยุดตัวเองได้เลย พอหมดฤทธิ์ยาก็ต่อว่านางจนนางเป็นลมและนางก็บอกว่าไม่ได้ทำ แต่เพราะนางชอบทำตัวตามติดเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขามาตลอดจึงทำให้เขาไม่อยากจะเชื่อแต่พอนางฟื้นตื่นมากลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ตะโกนใส่หน้าให้เขาหุบปากและถอนหมั้นต่อหน้าทุกคนที่ไปรู้เห็นเรื่องของเขากับนาง ทั้งยังประกาศก้องแม้ตายก็ไม่เผาผีเจอหน้าก็ไม่ต้องมาทัก คนอย่างนางกล้าทำกล้ายอมรับและไม่ทำคนลับหลังอย่างแน่นอน ยอมรับว่าตัวของแม่ทัพหนุ่มโกรธนางมากที่นางกล้าพูดด่าเขาต่อหน้าคนมากมายและบอกแค่ให้ทานหมามันกินผู้ชายในโลกนี้มากมายนางจะหาเอาสักกี่คนก็ได้ไม่ตามเอาเรื่องกับแม่ทัพอีก แทนที่จะดีใจกับรู้สึกใจหายที่นางบอกหมดรักเขาแล้ว จะให้เชื่อได้ยังไงในเมื่อหัวค่ำนางยังตามเขาอยู่เลยเรื่องนี้ อี้เทียนไม่นิ่งนอนใจให้คนของตนตามสืบทุกอย่างของเรื่องเมื่อคืนแต่ทว่าแม่ทัพหนุ่มได้รับราชโองการให้ลงไปช่วยทหารอีกเมืองหนึ่งก่อนแล้วค่อยกลับไปชายแดนที่ประจำการ ตอนนี้เขาได้เดินทางออกมาจากเมืองหลวงแล้วเขาจะกลับมาคุยกับนางอีกทียังไงเสียนางก็เป็นเมียของเขาแล้ว ตอนนี้รอแค่เรื่องที่ให้คนของตัวเองไปสืบให้แน่ใจ รับรองได้ว่าถ้าจับได้เขาจะลงโทษมันให้หนักเลยที่กล้าล้วงคอแม่ทัพอย่างเขาจางอี้เทียนได้แต่คิดแต่ต้องไปทำภารกิจช่วยคนก่อนในตอนนี้คืองานเร่งด่วนที่ต้องไปช่วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม