หลินซูซานชีวิตนี้เพื่อสองแฝด

ตอนที่ 9

แม่ทัพจากอี้เทียนใช้เวลาเดินทางกลับถึงเมืองหลวงสิบวันจึงขอเข้าเฝ้าฮ้องเต้และขอเกษียณตัวออกจากการเป็นแม่ทัพที่รับใช้มานานหลายปีฮ้องเต้ไม่รับปากและถามหาเหตุผลของการลาออกในครั้งนี้

แม่ทัพหนุ่มจึงบอกว่าจะไปตามภรรยากับลูกเพราะไม่รู้จะได้กลับมาอีกเมื่อไรถ้าจะลางานคงจะนานมากจึงขอลาออกไปเสียเลย

"ยังไงกระหม่อมก็เตรียมแม่ทัพที่เก่งกาจไม่แพ้กันเอาไว้แล้วพะย่ะค่ะ" ฮ้องเต้ก็เข้าพระทัยพระองค์จึงบอกว่า

"ถ้าเช่นนั้นท่านแม่ทัพจากอี้เทียนก็ไปเป็นแม่ทัพที่ชายแดนใต้กับน้องเขยของท่านก็ได้เผื่อมีเรื่องเร่งด่วน ถ้าขาดท่านไปบ้านเมืองคงไม่มั่นคง เจิ้นให้ลาไม่มีกำหนดสำหรับท่านเดี๋ยวจะให้กงกงนำราชโองการให้ท่านแม่ทัพจางอี้เทียนไปประจำการกับลูกเขยของเจิ่นจะได้ไปหาภรรยากับลูกได้สะดวกขอให้แม่ทัพจางโชคดี" ฮ้องเต้ตร้สกับแม่ทัพจางอี้เทียน

"ขอบพระทัยพระย่ะค่ะฝ่าบาทที่เมตตากระหม่อม"

ก่อนที่แม่ทัพจางอี้เทียนจะออกจากวังไปที่จวนของตัวเองก่อนและจะจัดการตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

แม่บ้านของแม่ทัพรายงานทุกอย่างตลอดเวลาคุณหนูเจียงอวี่หร่านเที่ยวมาที่จวนทำตัวเหมือนเป็นภรรยาของท่านแม่ทัพ พอรู้ว่าคุณหนูหลินซูซานเดินทางออกจากเมืองหลวงไปไม่นานอ้างว่าพี่ชายฝากบอกว่าให้เข้ามาดูแลจวนแทนท่านแม่ทัพบ้างละ แต่พ่อบ้านไม่ยอมให้เข้ามาในจวนนอกจากยืนคุยหน้าจวนเพียงเท่านั้นเพราะได้รับจดหมายจากท่านแม่ทัพมาว่าห้ามหญิงสาวทุกคนเข้าจวนนอกจากคู่หมั้นเพียงเท่านั้น พวกนางถึงจะโกรธพ่อบ้านแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรเพียงแค่แสดงกิริยาไม่พอใจที่พ่อบ้านไม่ยอมเปิดประตูจวนต้อนรับต้องอ้างว่าท่านแม่ทัพสั่งอย่างเด็ดขาดพวกนางจึงยอมกลับไป ไม่สมกับเป็นคุณหนูในห้องหอเลยพากันมาเดือนละหลายครั้งพ่อบ้านหลายงานเจ้าของจวนที่นั่งฟังในห้องหนังสือตอนในนี้

หลังจากที่เล่าเรื่องทุกอย่างให้เจ้านายฟังจบก็ยืนรอรับคำสั่งไปด้วย

"ขอบใจมากพ่อบ้านจากนี้ข้าจะให้คนของเราจัดการต่อในเมื่อพวกนางอยากได้สามีก็จัดให้พวกนางไปพวกนางจะได้เลิกมาวุ่นวายกับครอบครัวของข้าเสียที"

แม่ทัพเรียกคนของตนเองมาบอกแผนการให้จัดการคุณหนูทั้งห้านางให้เรียบร้อย แต่สักพักมีเสียงพ่อบ้านก็ขอเข้าพบอีกครั้ง

"มีอะไรอีกหรือเปล่าพ่อบ้าน" แม่ทัพถามคนของตัวเอง

"เอ่อท่านแม่ทัพขอรับคุณหนูเจียงอวี่หร่านมาขอพบขอรับ" พ่อบ้านรีบรายงานนายของตัวเองทันที

"ข้าว่าในจวนของเรามีคนของนางคอยส่งข่าวบอกนางทุกอย่างนางจึงรู้ว่าข้ากลับที่จวนทั้งที่ข้ายังไม่ได้ออกไปที่ไหนเลยนอกจากเข้าเฝ้าฮ้องเต้เป็นการส่วนตัว" แม่ทัพกล่าวเสียงเย็น

"มีใครออกไปนอกจวนตอนที่ข้ากลับมา มาถึงจวนเมื่อคืนนี้จับเค้นความให้หมดในเมื่อเลี้ยงไม่เชื่องก็ลงโทษตามกฏของจวนโบยแล้วขายขับออกไปให้กับนายใหม่ที่มันคอยรับใช้"

เสียงที่สั่งคนที่ได้ยินถึงกับขนหัวลุกท่านแม่ทัพโกรธเข้าแล้วนั้นเองที่มีคนล้วงคอเขา

"ส่วนคุณหนูเจียงก็เชิญไปที่เรือนรับรองหลังเล็กและจำเอาไว้ว่าต่อไปจะมีเพียงฮูหยินของข้ากับบุตรทั้งสองเท่านั้นถึงจะมาที่จวนใหญ่ส่วนตัวของข้านี้ได้"

ท่านแม่ทัพสั่งเสียงดังและเด็ดขาดพ่อบ้านรีบรับคำสั่งออกไปทันที

ทางด้านคุณหนูเจียงอวี่หร่านก็ยิ้มอย่างดีใจที่บ่าวเชิญนางเข้าจวนไปพบหน้าของท่านแม่ทัพ ที่นางลงทุนทำทุกทางเพื่อจะได้แต่งเข้าจวนของท่านแม่ทัพจางอี้เทียนด้วยการสร้างสถานการณ์ให้คู่หมั้นตัวจริงอย่างหลินซูซานลงมือตบตีเพราะหึงหวงที่เห็นนางอยู่กับท่านแม่ทัพก่อนนางตลอด เวลาหลายปีที่ผ่านมานางได้ซื้อแม่ครัวของจวนท่านแม่ทัพให้รายงานความเคลื่อนไหวของแม่ทัพว่าจะกลับมาเมื่อไรจะไปที่ไหนนางจึงได้ไปดักรอและทำเหมือนว่าบังเอิญไปเจอแม่ทัพโดยไม่ได้นัดหมาย มันก็ได้ผลที่ดีทุกครั้งที่หลินซูซานจะไปทีหลังและอาละวาดลงมือตบตีนางเพราะหึงหวงท่านแม่ทัพที่เป็นคู่หมั้นของนาง เรื่องวางยาในโรงเตี้ยมก็นางกับเพื่อนๆทั้งสี่และเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องของหลินซูซานมาโดยตลอดและไม่มีใครจับได้สักครั้ง มีเพียงครั้งที่นางพบกับหลินซูซานครั้งล่าสุดเมื่อหลายปีก่อนที่นางพูดเหมือนกับรู้เรื่องที่นางทำกับเพื่อนเอาไว้จนพากันถอยกลับไปตั้งหลัก เหอะแต่ตอนนี้นางก็ไปจากเมืองหลวงแล้วและนี้จึงเป็นโอกาสที่นางจะเข้ามาทำคะแนนเอาใจท่านแม่ทัพจางอี้เทียนและนางต้องได้แต่งเป็นฮูหยินเอกอย่างแน่นอน เพื่อเป็นการปิดปากเพื่อนทั้งสี่นางแต่งเข้ามาจึงจะขอรับพวกนางมาเป็นภรรยารองอีกต่อไปทั้งที่ไม่อยากทำแต่พวกนางกุมความลับของนางเอาไว้จึงตกลงรับปากเพื่อนของตัวเองไป แต่จะหาทางกำจัดพวกนางออกไปทีหลังก็ยังไม่สายนางเดินคิดไปและยิ้มด้วยความดีใจที่เดินตามหลังของบ่าวในจวนไปรอท่านแม่ทัพจึงไม่รู้ว่าบ่าวพานางไปที่เรือนรับรองแขกไม่ใช่เรือนใหญ่ของแม่ทัพจางอี้เทียน

พอนางเดินเข้ามานั่งลงจึงมองดูจึงรู้ว่าไม่ใช่เรือนหลักของท่านแม่ทัพจึงถามบ่าวที่พานางมาด้วยความไม่พอใจทันที

"นี้เจ้าทำไมพาข้ามาที่นี้มันไม่ใช่เรือนของท่านแม่ทัพนี้นาพาข้าไปที่เรือนใหญ่เดี๋ยวนี้" นางตวาดบอกบ่าวของแม่ทัพเสียงดัง บ่าวจึงตอบนาง

"ท่านแม่ทัพสั่งให้คุณหนูเจียงมารอที่เรือนรับรองขอรับเพราะเรือนใหญ่ของท่านแม่ทัพบอกว่าจะมีเพียงนายหญิงกับลูกของนายท่านเท่านั้นถึงจะได้ขึ้นไปบนเรือนได้" บ่าวรับใช้ตอบแล้วก็เดินออกไปจากห้องทันทีปล่อยให้นายกับบ่าวสองคนยืนอ้าปากค้างเพราะตกใจกับคำตอบยังไม่หาย

"คุณหนูเจ้าคะได้ยินที่บ่าวคนนั้นมันบอกหรือเปล่าที่บอกว่าที่เรือนใหญ่ให้เฉพาะนายหญิงของท่านแม่ทัพเท่านั้นเจ้าค่ะ"

"หูข้าไม่ได้หนวกเจ้าจะพูดเพื่ออะไรห๊า" หลังจากตั้งสติได้นางก็ด่าสาวใช้ส่วนตัวของตัวเองทันทีเพราะต่อหน้าคนนางจะทำตัวอ่อนแอน่าสงสาร แต่ถ้านางอยู่ในจวนของตนเองก็จะกลายเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจและทำร้ายบ่าวไพร่ถ้าทำไม่ถูกใจนางเพราะนางเป็นบุตรของฮูหยินเอกจึงถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจ บิดาของนางก็มีภรรยาหลายคนในจวนและมีลูกของอนุแทบจะทุกคนเหอะน่ารำคาญพวกชั้นต่ำเสียจริง

มีบ่าวนำขนมน้ำชามาวางแล้วก็ออกไป

"เดี๋ยวสิแล้วท่านแม่ทัพจะที่นี้มาเมื่อไร" นางถามสาวใช้ที่ยกน้ำชามาให้ทันที

"ไม่ทราบเจ้าค่ะคุณหนูนั่งรอกินขนมไปก่อนเจ้าค่ะท่านแม่ทัพกำลังคุยธุระสำคัญกับท่านพ่อบ้านอยู่คงอีกไม่นานเจ้าค่ะ" สาวใช้ตอบแล้วก็เดินออกไปจากในห้องรับแขก