บทที่ 48 ข้าเป็นคนดี

2815 คำ

หลังผ่านมาสามวันอาการของสตรีทั้งสองก็ดีขึ้นด้วยความช่วยเหลือของหญิงชราชาวบ้านที่มีความรู้เรื่องการรักษาบาดแผลอยู่บ้าง ทว่าเส้นทางบนภูเขากลับถูกกลบฝังด้วยหิมะกระทั่งไม่อาจรู้ได้ว่าตรงจุดใดคือเส้นทางเดินจุดใดคือหุบเหวกองทัพของลู่หนิงหวังและชาวบ้านจึงยังต้องอาศัยหลบหนาวอยู่ในถ้ำแห่งนี้โชคดีที่ชาวบ้านยังมีอาหารอยู่บ้างพวกเขาจึงไม่ต้องอดตาย ชาวบ้านที่ตกค้างบนเขาบางคนเป็นคนเก็บสมุนไพรหรือไม่ก็เป็นนายพรานล่าสัตว์ที่ขึ้นเขามาก่อนเกิดพายุหิมะ ลู่หนิงหวังจึงสั่งให้ทหารของเขาร่วมกับชาวบ้านสำรวจเส้นทางลงเขาที่พอจะใช้ได้แต่ทว่าหิมะตกลงทับซ้อนกันมากจนเกินไปจึงเป็นการลำบากที่จะกรุยทางลงเขาเป็นอย่างยิ่ง สตรีสองนางนั้นเมื่อฟื้นขึ้นมาพวกนางยิ่งรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณของสองอ๋อง แม้ว่าตนเองจะยังบาดเจ็บแต่ยังพยายามที่จะปรนนิบัติพวกเขาอย่างเต็มที่ ลู่หนิงหวังกับหานเซียวในคราแรกค่อนแคะพวกนางอย่างเย็นชาอยู่บ้างทว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม