คนตัวเล็กถูกผลักลงบนเตียงพยายามร้องปรามเพื่อเตือนสติเขา
แต่ก็ไม่เป็นผล
มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกอย่างชำนาญแล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่ไยดี
“คุณ”
“เชื่อใจฉัน” น้ำเสียงสั่นกลัวของเธอทำให้เขาต้องเบามือ
“อื้อ” ริมฝีปากร้อนกดจูบตรงซอกคอและไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอกที่ไม่เคยมีใครได้แตะและเคยสัมผัส
เธอแอ่นอกรับสัมผัสเร่าร้อนที่เขามอบให้ มือทั้งสองข้างกำผ้าปูที่นอนไว้แน่นไม่กล้าแตะต้องตัวเขา แม้ว่าตอนนี้ทั้งตัวของเธอเป็นของเขาไปแล้วเกือบครึ่ง
“คุณ หะ หายใจไม่ทันค่ะ” เธอกำลังจะตายคล้ายๆ กำลังจมดิ่งดำลึกลงไปในก้นบึ้งในบึงน้ำลึก
“บอกแล้วไงว่าอย่าเกร็ง” เมื่อเห็นท่าไม่ดี ชายหนุ่มจึงหยุดการกระทำนั้นเอาไว้แล้วขยับมานอนเคียงข้างคนตัวเล็กที่กำลังเหงื่อแตกพลั่ก
“ฉันไม่เคยนี่คะ” กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ยังติดอยู่ที่ริมฝีปาก ความอุ่นร้อนจากในกายเขายังทำให้เธอร้อนเร่าไม่สร่าง
“เธอคิดว่าจะนอนแยกก
