อันนาเดินกลับเข้ามาในบ้านโดยมีคริสตินเดินตามเข้ามา เธอเห็นผู้เป็นบิดานั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่นจึงเดินตรงเข้าไปหา
"คุณพ่อคะ คุณพ่อจะให้คริสตินไปทำงานที่โกดังได้ยังไงคะ เขาเป็นบอดี้การ์ดของหนูนะ" หญิงสาวพูดโพล่งขึ้นในขณะที่คริสตินเดินเข้าตามเข้ามาและรั้งแขนของหญิงสาวไว้เป็นเชิงห้ามปราม
"ผมต้องขอโทษแทนคุณหนูด้วยนะครับที่ปล่อยให้เธอโวยวายแบบนี้"
"หนูไม่ได้โวยวายนะคะ หนูพูดจริงๆ" หญิงสาวสะบัดมือชายหนุ่มออก อันเดรสจ้องมองมายังการกระทำของบุตรสาวแววตาเรียบเฉย
"นี่มันเรื่องอะไรกัน พ่อให้คริสตินไปทำงานที่โกดังแค่สามวันทำไมต้องโวยวายขนาดนี้?" ผู้เป็นบิดาว่าให้บุตรสาว เขาชำเลืองตามองมายังบอดี้การ์ดหนุ่มด้วยแววตาดุดัน สายตาแหลมคมประดุจเพชฌฆาตแห่งท้องฟ้ามองเห็นรอยแดงที่อยู่ตรงต้นคอของมาเฟียหนุ่ม
"หนูไม่ยอมให้คริสตินออกไปทำงานที่โกดังเด็ดขาดนะคะ"
"อันนา! ออกไปรอข้างนอกก่อน พ่อมีธุระสำคัญจะค
