“ท่านจะบอกว่าไท่จื่อเช่นข้าจะเห็นแก่สายเลือดมากกว่าความถูกต้องอย่างนั้นหรือ” เสียงทุ้มเข้มกดดันมาพร้อมกับร่างสูงโปร่งในชุดผ้าไหมสีดำสนิทปักลวดลายมังกรสวยงามเดินเข้ามายังหน้าท้องพระโรง จิตสังหารเข้มข้นทำให้ไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยปาก ไท่จื่อแห่งแคว้นเฉิงฮั่นจึงกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก
“หรืออยากจะกล่าวหาเสด็จแม่ของข้าว่ามีส่วนในเรื่องนี้ แต่ก็น่าแปลกมิน้อยที่ท่านสามารถโยงเรื่องหลังบ้านเข้ากับการลอบสังหารได้ หรือว่าตระกูลติงมักใช้วิธีนี้เวลาแม่สามีไม่ชอบลูกสะใภ้คนใด” ดวงตาคมไม่แพ้ผู้เป็นบิดาสบมองอีกฝ่ายอย่างสุขุม ความกรุ่นโกรธที่มีเขาจะให้ตระกูลติงชดใช้
“ไท่จื่ออย่าทรงสาดโคลนมาที่ตระกูลติงเลยพ่ะย่ะค่ะ เพราะถึงอย่างไรเรื่องนี้ฮองเฮาก็ทรงเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย” เสนาบดีติงเอ่ยด้วยความหงุดหงิด ถ้าให้เจ้ากรมยุติธรรมรับเรื่องนี้ไปจัดการเขาจะสามารถส่งหลักฐานที่เตรียมเอาไว้ได้
“รู้รึไม่ว่าการว่าร้
