ฉันกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก ก่อนถัดตัวถอยกรูดจนแผ่นหลังติดหัวเตียงเมื่อร่างสูงตรงหน้าย่างสามขุมเข้ามาใกล้ โฮๆๆ ทำไงดีๆ เข้ามาขออาศัยบ้านคนอื่นแล้วเอากระทะไปฟาดหัวลูกชายเจ้าของบ้าน จากนั้นก็เตะผ่าหมากแถมด้วยจับมัดตัวไว้กับโซฟาแล้วเอาถุงเท้า (ใช้แล้ว) ไปยัดปากตัดรำคาญ... มันไม่ผิดมากเท่าไหร่ใช่มั้ยอะ? ToT
“เธอ... พร้อมแล้วใช่มั้ย?”
แว้ก ฉันส่ายหัวเป็นระวิงเมื่อคุณแทคกี้ก้าวเข้ามาใกล้ช้าๆ พร้อมกับถลกแขนเสื้อด้วยท่วงท่าเหมือนหาจอบหาเสียมเจอแล้ว และกำลังจะเตะโด่งฉันออกไปฝังหลังบ้านโดยไม่สงสารเด็กสาวไร้เดียงสาและไร้พิษสงใดๆ แบบฉันเลย~ แบบนี้ต้องงัดไม้ตายสุดท้ายออกมาใช้!
แปะ!
ฉันยกมือขึ้นประกบกันเหนือศีรษะพลางหลับตาปี๋ก่อนตะโกนออกไปดังลั่น
“ขอโทษค่ะพี่แทคกี้ ยกโทษให้พิ้งค์กี้เถอะนะคะ”
แอบต่อชื่อตัวเองให้เหมือนเขา เผื่อจะเกิดการเอ็นดูซึ่งกันและกันขึ้นมาซักกะนี๊ด!
ฉันหรี่ตามองไปในความสลัวเมื
