บทที่55 พี่อยู่ตรงนี้
>> อบิเกล
ทางด้านอบิเกลหลังจากที่เดินออกมาเธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมาเพิ่มอีก ยิ่งได้ยินเสียงของมาวินที่ตะโกนตามหลังมาน้ำตาเจ้ากรรมก็ยิ่งไหลรินออกมาอาบแก้มไม่หยุดจนเธอต้องหันไปบอกกับบิ๊กว่าไม่อยากเจอและไม่ต้องการพูดคุยกับใครตอนนี้ บิ๊กก็รู้หน้าที่ดีว่าต้องทำอะไรต่อไป เขาโทรบอกให้แบงค์เป็นคนมารับอบิเกลต่อแล้วเขาก็เดินย้อนกลับไปดักหน้ามาวินเอาไว้
อบิเกลเดินเข้ามานั่งในรถแล้วขยับตัวซบลงเข้าที่ไหล่หนาของพี่ชายที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ไหล่หนานี้ก็มอบความอบอุ่นให้กับเธอได้เสมอ
“เป็นอะไรรึเปล่า คุยกับพี่ได้ทุกเรื่องนะเกลรู้ใช่ไหม”
“พี่เดล” เสียงหวานสั่นเครือพร้อมกับดวงตาแดงก่ำเอ่ยชื่อพี่ชายแผ่วเบาแล้วค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง น้ำสีใสที่คลอเบ้าอยู่มันเอ่อล้นไหลลงมาอาบแก้มอย่างห้ามไม่อยู่
“ไม่เป็นไรพี่อยู่ตรงนี้” เสียงทุ้มกดต่ำพยายามข่มอารมณ์โกรธของตัวเอง ลำแขนแกร
