บทที่35 ไม่เป็นอย่างที่คิดเอาไว้
มาหยามองหน้าลูกชายตัวเองแล้วความคิดบางอย่างก็ผุดออกมาจนต้องเดินเข้าไปหาลูกชายใกล้ ๆ
“นี่ตาวินกำลังบังคับอะไรหนูเกลอยู่รึเปล่า อย่าให้แม่รู้นะไม่งั้นแม่เอาเราตาย ครอบครัวเราไม่เคยสอนให้ไปบังคับจิตใจใครทุกคนที่จะอยู่กับเราต้องอยู่ด้วยความเต็มใจ ชีวิตรักถึงจะยืดยาวเหมือนที่พ่อกับแม่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไง” มาหยาพูดจบก็เผลอยิ้มออกมาเมื่อคิดไปถึงหน้าสามี
“แม่ครับ ถามอะไรอย่างนั้น” มาวินรีบร้องโวยวายขึ้น
“แม่จะบอกอะไรวินเอาไว้อย่างนะ ผู้หญิงมีความอดทนก็จริงแต่ถ้าวันไหนที่ความอดทนนั้นหมด โอกาสดี ๆ ที่เคยได้รับมันจะไม่ได้รับอีกเลย” มาวินนิ่งฟังคำพูดของแม่ด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่ได้แสดงอะไรออกมาแต่ภายในใจของเขาก็เริ่มคิดตามคำพูดของแม่
ระหว่างที่รอเกลเข้าไปเก็บของในห้อง มาหยาก็เดินสำรวจรอบ ๆ ห้องลูกชายสักหน่อยเพราะเธอพึ่งจะเคยเข้ามาที่นี่ครั้งแรก
“มีของสดในตู้เย็นด้วย
