บทที่1 บทนำ1
1327 คำ
บทที่1 บทนำ1
งานเลี้ยงฉลองดาวเดือนมหาลัยของคณะ
การประกวดดาวเดือนมหาลัยสิ้นสุดลงและปีนี้คณะวิศวะได้ตำแหน่งทั้งดาวและเดือนทำให้วันนี้รุ่นพี่ปิดโซนVIPที่ผับเพื่อเลี้ยงฉลองให้น้อง ๆ และทีมงานทุกคนได้มาร่วมสนุกกัน
“ไอ้วินมึงเอาจริงเหรอวะ” ออสตินมองหน้าเพื่อนแล้วก็ต้องถามย้ำอีกครั้ง
“กูเคยพูดเล่นรึไง มึงก็รู้ว่ากูอยากได้” สายตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์มองไปที่เป้าหมายที่เล็งไว้มานานแล้ว
“กูรู้ว่ามึงอยากได้ อยากได้มากแต่แบบนี้มันจะ..”
“กูจะไม่บังคับฝืนใจเธอ” เขาพูดตัดบทเมื่อรู้ว่าเพื่อนสนิทจะพูดอะไรต่อ
“ตามใจมึงแต่มึงพูดแล้วจะไม่ฝืนใจเธอ” ออสตินรู้ว่ามาวินสนใจผู้หญิงคนนี้มากแล้วก็รู้ด้วยว่ามันเล็งเป้าเอาไว้เนิ่นนานแล้วและพยายามเสนอตัวไปให้เขาเห็นอยู่บ่อย ๆ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้สนใจหรือเล่นด้วยกับมันเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่แค่มันปลายหางตามองก็แทบจะคลานเข่ามาถวายตัวให้กับมันแล้วแต่กับเธอคนนี้ไม่ใช่
“อืม” มาวินขานรับในลำคอสั้น ๆ
“มึงเฝ้าให้ดีล่ะระวังคนอื่นจะหิ้วเธอไปก่อน” ออสตินบุ้ยปากให้มาวินดูเป้าหมายที่ตอนนี้กำลังเริ่มเมาได้ที่แล้วและไม่ได้มีแค่มาวินคนที่เดียวที่กำลังล็อกเป้าเธออยู่ มีหนุ่ม ๆ อีกหลายคนที่กำลังมองเธอตาเป็นมันไม่ต่างจากเขา
สายตาคมจดจ้องมองไปที่ร่างบางที่อยู่กับกลุ่มเพื่อนของเธอที่กำลังวาดลวดลายพลิ้วไหวได้อย่างน่าหลงใหลชวนให้หนุ่ม ๆ หลาย ๆ คนพากันน้ำลายหกไปตาม ๆ กัน เธอสวยและโดดเด่นจนยากที่จะหาใครเทียบเธอได้ติดไม่ว่าจะเป็นรูปร่างและหน้าตาที่มาพร้อมกันได้อย่างสมบูรณ์แบบอย่างไร้ที่ติ
“เกลชนแก้วหน่อย” รุ่นพี่ไม่ว่าชายและหญิงต่างพากันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาชนแก้วกับดาวมหาลัยที่พึ่งได้รับตำแหน่งมาหมาด ๆ ความสวยจากเดินก็เปล่งประกายเจิดจ้าอยู่แล้วยิ่งพ่วงตำแหน่งดาวมหาลัยยิ่งเฉิดฉายเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า
“so hot จริง ๆ เพื่อนกู” ริชชี่กระแซะไหล่เพื่อนสาวคนสวยที่คืนนี้เรียกว่าเป็นดาวเด่นของงานได้เลย
“ธรรมดา นี่ใครดาวมหาลัยนะยะ” เชิดหน้าขึ้นยอมรับได้อย่างน่าหมั่นไส้พร้อมกับเต้นยั่วบดใส่เพื่อนสาวไปหนึ่งกรุบ
“จ้าแม่คนสวย” คารีน่าเบะปากชมแล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มไปชนแก้วกับแม่ดาวมหาลัยคนสวยดังแกร๊ง
ต่อจากนั้นเพื่อนซี้ทั้งสามคนก็ยกดื่มไม่พักอย่างไม่มีใครยอมใครยิ่งดึกก็ยิ่งสนุก เพื่อนรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ก็ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาพูดคุยและชนแก้วไม่พักจนตอนนี้แม่ดาวมหาลัยคนสวยตาลายและแทบจะทรงตัวไม่อยู่
“อีเกลมึงไหวไหมเนี่ย” ริชชี่ที่ดูจะครองสติได้มากที่สุดแล้วประคองตัวเพื่อนคนสวยเอาไว้ไม่ให้โอนเอนไปมา
“ไหวอยู่แต่ตอนนี้กูอยากเข้าห้องน้ำวะ” เอนตัวไปซบไหลเพื่อนสาวแหงนหน้ามองทำตาปริบ ๆ
“ไปกับกู กูกำลังอยากไปห้องน้ำพอดี” คารีน่าบอก ยัยคนนี้ก็สภาพไม่ได้ต่างจากแม่ดาวมหาลัยคนสวย
“กูพาพวกมึงไปเอง ไปกันสองคนสวย ๆ แบบพวกมึงโดนลากไปกินแน่” ริชชี่มองเพื่อนทั้งสองอย่างกลัดกลุ้มตัดสินใจลุกขึ้นเข้าประคองแม่ดาวมหาลัยขี้เมาก่อนคนแรกก่อนที่จะหันมาคว้าแขนยัยขี้เมาหน้าหวานให้ลุกขึ้นอีกคน ด้วยรูปร่างสูงใหญ่ของริชชี่ไม่ได้เป็นปัญหาที่จะประคองร่างทั้งสองสาว เขาประคองได้อย่างสบายเพราะจริง ๆ ริชชี่อยู่ในร่างชายแต่หัวใจหญิงเต็มร้อย
“ริช ๆ มาทางนี้หน่อย ไอ้ก๊าชมันอยากชนแก้วกับเธอ” เพื่อนรุ่นเดียวกันเดินเข้ามาสะกิดบอกริชชี่
ก๊าชหนุ่มหล่อในคณะอีกคนที่ริชชี่ออกตัวปลื้มชายหนุ่มอย่างออกนอกหน้าแล้วนี่เป็นโอกาสท้องที่ริชชี่จะได้ใกล้ชิดกับก๊าช ห่วงเพื่อนก็ห่วง ผู้ชายก็อยากได้ยืนลังเลไม่รู้จะไปทางไหนดี สุดท้ายก็ต้องยอมตัดใจจากผู้ชายเลือกพาสองสาวไปห้องน้ำมากกว่าเพราะรักเพื่อนมากกว่าผู้ชาย
หมับ!
สองมือเล็กจับเข้าที่แขนของริชชี่ สบตากันด้วยดวงตาที่หวานเชื่อมด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์
“โอกาสทองของมึงมาแล้วอีริช” แม่ดาวมหาลัยขี้เมาสบตาเอ่ยบอก เข้าใจเพื่อนสาวที่หมายตาหนุ่มหล่อคนนี้ตั้งแต่เข้ามหาลัยแรก ๆ และโอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ
“อีริช โอกาสดี ๆ แบบนี้ไม่ได้วิ่งมาหาบ่อย ๆ นะเว้ย” คารีน่าพยักหน้างึก ๆ เห็นด้วยกับอบิเกล
“แต่กูห่วงพวกมึง มึงรอกูสักห้านาทีได้ไหม พวกมึงทนไหวรึเปล่า” ริชชี่หัวใจพองโตขึ้นสายตาระริกระรี้มองไปที่โต๊ะชายหนุ่มในดวงใจ
“พวกกูไม่ได้เมาขนาดนั้นไหมวะ ยังเดินได้สบาย ๆ แล้วอีกอย่างพวกกูไปด้วยกันสองคนรับรองปลอดภัยหายห่วง” คารีน่าตบหัวไหล่ริชชี่สามทีแล้วขยับไปกอดคออบิเกลเดินออกจากโต๊ะ
อบิเกลหันมายกกำปั้นชูขึ้นส่งสัญญาณให้ริชชี่ สู้ ๆ ริชชี่มองท่าทางของเพื่อนด้วยรอยยิ้มแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ หมุนตัวเดินเข้าไปหาชายหนุ่มในดวงใจที่โต๊ะ
สองสาวขี้เมาก็กอดประคองกันเดินเซซ้ายเซขวากว่าที่จะเดินมาถึงห้องน้ำ
“มึงเสร็จแล้วรอกูหน้าห้องน้ำนะ” คารีน่าบอก
“อืม มึงก็เหมือนกัน”
จากนั้นก็แยกกันเข้าห้องน้ำ อบิเกลทำธุระเสร็จก็ออกมายืนรอคารีน่าอยู่หน้าห้องน้ำ เธอเดินมายืนอิงผนังกำแพงที่อยู่หน้าห้องน้ำแล้วนวดขมับเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ปิดตาลงอาการมึนเมาที่มาจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เข้าไปสู่ร่างกายในปริมาณมากทำให้เธออยากจะหลับไปในตอนนี้แต่ก็ยังพยายามฝืนตัวเองประคองตัวเองเอาไว้
“คนสวยเมาเหรอครับ” หนุ่มตี๋หน้าหล่อ เขาเล็งเป้ามาที่เธอตั้งแต่เห็นเธอเดินเข้ามาที่ผับแห่งนี้แล้ว
“อื้อ..ใครคะ” อบิเกลค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองไปที่เจ้าของเสียงที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาโลมเลีย
“เมาขนาดนี้สนใจไปสนุกด้วยกันไหมครับ” หนุ่มตี๋หน้าหล่อไม่ได้สนใจคำถาม เขาถือวิสาสะจับเข้าที่ข้อมือเล็กของเธอแล้วออกแรงดึงให้ตัวของเธอเข้ามาหาตัว สวยหยาดเยิ้มขนาดนี้ใครปล่อยให้หลุดมือก็โง่ตายชักยิ่งเมา ๆ แบบนี้ยิ่งเข้าทาง
“ปล่อย ๆ อย่ายุ่งกับฉันนน” อบิเกลพยายามยื้อข้อมือตัวเองให้ได้มากที่สุดเท่าที่แรงเธอมีในตอนนี้แต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะร่างกายของเธอแค่ทรงตัวให้ยืนได้ก็แทบจะแย่แล้วนี่ต้องมาสู้แรงกับผู้ชายยังไงก็ไม่มีทางสู้ได้ ความรู้สึกหวาดกลัวก่อตัวขึ้นเมื่อร่างกายของเธอเริ่มหมดแรง
- ผู้เขียน
