บทที่ 6
ชายหนุ่มบอกตัวเองไม่ได้ว่าทำไมถึงได้ชอบปากและลิ้นของลัคณาถึงขนาดว่าจูบเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม และหญิงสาวก็ยินยอมให้เขาจุ่มจ้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากจิ้มลิ้มหนแล้วหนเล่า
“อือ....อือ....”
เสียงครางหวิวของหญิงสาวดังปร่าในลำคอ แล้วเธอก้รู้สึกว่าจอมทัพไม่ได้แค่จูบแต่มือของเขายังล้วงเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีหวานของเธออีกด้วย ขณะนั้นเสียงหอบหายใจของเธอและเขาสอดประสานกับสายลมที่พัดผ่านระเบียงตึกสูง หญิงสาวมีอาการกระตุกเล็กน้อยก่อนที่ชายหนุม่จะถอนปากของเขาออก
“ลัคกี้...อืม...เป็นอะไร”
จอมทัพกระซิบถามขณะมือสากหนาลูบไล้ไปบนหน้าท้องแบนราบของรุ่นน้องสาว ลัคณาสีหน้าตกตื่นแต่ตอนนั้นอารมณ์ของเธอกำลังกระเจิดกระเจิงไปไกล หญิงสาวหรุบเปลือกตาไม่กล้าสบตากับเขา
“ฉะ...ฉันไม่เคย...ถูกใครจูบ...เอ้อ...ถูกผู้ชายทำแบบนี้มาก่อน”
“พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลยนะ...แต่พี่รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ”
“ฉันกล
