ตอนที่ 6 ยัยต้มจืด
2171 คำ
ประตูห้องทำงานของท่านประธานบริษัทท่องเที่ยวและแอปพลิเคชันจองที่พักชื่อดัง ถูกเปิดเข้ามาหลังจากเสียงเคาะดังขึ้นสามครั้ง คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานตัวโตรู้ได้ทันทีว่าคนที่เปิดเข้ามาคือใครจึงรีบเซ็นงานจุดสุดท้ายแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองแขกทั้งสอง
“มาเร็วจังครับแม่”
ดวงตาคมกริบมองมารดาก่อนจะไล่สายตาไปยังหญิงสาวอีกคนที่เดินมาหยุดยืนด้านข้างของแม่เขา ทันทีที่สายตาของทั้งสองสบประสานกัน ต่างก็ต้องตกตะลึงงัน จ้องหน้ากันนิ่งค้างทำอะไรไม่ถูกอยู่นาน
หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำรุนแรงด้วยความตกใจ คิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่เธอไปทำตัวเปรี้ยวซ่าก๋ากั่นชวนเขาไปมีความสัมพันธ์ชั่วคืนจะคือคนที่แม่บังคับให้แต่งงานด้วย
ไม่ต่างจากหัวใจดวงโตที่เต้นกระหน่ำรัวแรง ผู้หญิงที่เขามีความสัมพันธ์ชั่วคืน คำที่ทำให้เขาติดใจความสดใหม่หอมหวานของเธอหนักหนา จะคือคนๆ เดียวกับยัยต้มจืดที่แม่อยากให้แต่งงานด้วย
ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่ายัยเด็กจืดชืดนั่นโตขึ้นมาแล้วจะสวยหวานไปทั้งตัวแบบนี้ เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ดวงตาคมกริบก็วาววับด้วยความไม่พอใจ เมื่อนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอประชดชีวิตจากการที่โดนแม่จับแต่งงานกับเขา แล้วเอาตัวใส่พานให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้เชยชมเพื่อความสะใจ ถ้าผู้ชายคนเมื่อคืนไม่บังเอิญเป็นเขา นั่นแปลว่าเมื่อคืนนี้เธอคงไปนอนกับผู้ชายคนอื่น มอบพรหมจรรย์ให้ไอ้นั่นเพื่อเป็นการประชดเขาแล้วสิ มันน่าบีบคอสวยๆ นั่นให้หักคามือนัก
“แม่อยากให้ลูกได้เจอน้องเร็วๆ นี่พี่ตุลาไงลูก ลูกแก้ว จำพี่เขาได้ไหมจ๊ะ เคยเจอกันเมื่อหลายปีก่อนโน้นแค่ครั้งเดียวเองมั้ง ส่วนนี่น้องลูกแก้วจ้ะ น้องสวยน่ารักเหมือนที่แม่กับพ่อบอกไหม”
“อ่ะ เอ่อ สวัสดีค่ะ คุณตุลา”
แก้วกัญญากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แล้วพนมมือไหว้เขาอย่างสวยงามตามที่แม่ได้พร่ำสอนมา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาคมกริบวาววับของเขาอีกครั้ง
“ฮึ่ม เอ่อ สวัสดีครับ น้อง ลูก แก้ว”
คนตัวโตกระแอมไล่ก้อนแข็งๆ ที่มาจุกอยู่ที่ลำคอ ก่อนจะตอบรับไหว้เธอแล้วเอ่ยเรียกชื่อสาวงามตรงหน้าช้าๆ ชัดๆ ที่ละตัว
“อ่ะ แม่ไม่กวนละ นัดกับน้ากรองและเดอะแก๊งเอาไว้ จะไปสปากันต่อ ฝากน้องด้วยนะลูก ยังไงพาน้องไปทานข้าวเที่ยงด้วยล่ะ จะให้น้องเรียนรู้งานวันนี้เลยหรือให้กลับไปพักผ่อนก่อนก็ค่อยว่ากัน แต่เอ๊ะ น้องยังต้องไปซื้อเสื้อผ้าใส่ทำงานนี่นา งั้นตุลาพาน้องไปหน่อยได้ไหมลูก”
“ครับแม่ ไม่ต้องห่วงครับ เสร็จธุระแล้วจะส่งน้องให้ถึงบ้านเอง ฝากบอกน้ากรองด้วยนะครับ อาจกลับค่ำหน่อย”
“จ้ะ เดี๋ยวแม่บอกให้ ป้าไปนะลูก ลูกแก้ว”
“ค่ะ สวัสดีค่ะป้าเกศ”
สาวสวยพนมมือไหว้หญิงกลางคนที่นับถือเป็นป้าอย่างนอบน้อมเช่นเคย และคนเป็นป้าก็รับไหว้ด้วยรอยยิ้มปลื้มปริ่ม ดีใจที่ลูกชายไม่ได้มีท่าทีขัดขืนอะไรมาก นั่นเพราะว่าหนูลูกแก้วของเธอ ทั้งสวย ทั้งหวานขนาดนี้ละมั้ง ผู้ชายปกติที่ไหนจะไม่ชอบกันล่ะ
ห้องของท่านประธานหนุ่มตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง จนได้ยินแม้เสียงลมหายใจของตัวเอง ตอนนี้เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเขา โดยที่ในมือเขามีประวัติของเธอ แต่ไม่ยอมแม้แต่จะเปิดอ่าน ดวงตาคมกริบดุดันคู่นั้นยังจับจ้องมาที่เธออย่างไม่ลดละ จนเธอเองรู้สึกเสียวสันหลังวาบแบบแปลกๆ เพราะแปลความนัยจากสายตาคู่นั้นไม่ออกเลย
“ทำไมเมื่อเช้าหนีกลับก่อน ผมบอกแล้วไงว่าจะไปส่ง”
เสียงทุ้มเอ่ยทำลายความเงียบ แต่มันไม่ได้ดูนุ่มนวลเหมือนที่เขาใช้กับเธอเมื่อคืนนี้ราวกับเป็นคนละคน ดวงตาดุดันคู่นั้นอีก ไม่รู้ว่าเขาไม่พอใจที่เธอคือคนที่เขาจะต้องแต่งงานด้วย หรือเพราะถูกยัดเยียดมาเป็นเลขากันแน่
“ฉันกลับเองได้ค่ะ เรื่องมันควรจะจบแค่บนเตียง ไม่อยากให้คุณมาลำบากอะไรอีก”
“หึ ไม่แคร์เลยสินะ”
ท่านประธานหนุ่มเหยียดยิ้มหยันที่มุมปากให้กับคนอวดดี ตอนอยู่บนเตียงโดนเขาเอาร้องครวญครางแทบขาดใจตาย กอดเขาเสียแน่น ทำเหมือนหลงใหลเขาเสียเต็มประดา พอก้าวลงจากเตียงมาแค่ไม่กี่ชั่วโมง กลับทำพูดจาห่างเหิน หมางเมิน ใบหน้าสวยๆ นั่นยังเชิดใส่เขาขนาดนี้ อวดดีจริงๆ
“อะไรคะ”
“พรหมจรรย์ของคุณไง เที่ยววิ่งโร่ไล่แจกเขาไปทั่ว ทำไม ไม่อยากแต่งงานกับผมนักหรือไง”
“ก็ใช่ไง ใครจะอยากแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จักกัน อายุก็แก่กว่าเป็นสิบปี นิสัยใจคอเป็นยังไงก็ไม่รู้ แล้วฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉันค่ะ”
“เมื่อคืนคุณก็ดูหลงใหลผู้ชายแก่กว่าสิบปีคนนี้อยู่นะ เรื่องนั้นเราก็เข้ากันได้ดีเชียวล่ะ เป็นไง ตอนนี้เปลี่ยนใจหรือยัง”
“ยังค่ะ ฉันยังยืนยันไม่อยากแต่งงานกับคุณอยู่ดี”
“แต่เรารู้จักกันแล้วนะ รู้จักกันทุกรูขุมขนเลยล่ะ ผมเองก็รู้จักคุณดีเลย ว่าคุณชอบให้ผมจับ ผมจูบ ผมกดที่ตรงไหน”
“บ้า นั่นมันแค่ One Night Stand ค่ะ ฉันไม่นับว่าเรารู้จักกัน”
“อืมมมม รู้สึกไงบ้าง คนที่บังเอิญมานอนด้วย คือคนที่แม่บังคับให้แต่งงาน”
“เฉยๆ ค่ะ ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วก็เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เราจะไม่พูดถึงมันอีก ถือซะว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น”
“หึ ไม่อยากแต่งมากนักทำไมไม่บอกแม่ไปล่ะ มาทนทำไม”
“คุณมีปัญญาปฏิเสธป้าเกศหรือไง ขนาดตอนนี้คุณยังต้องรับฉันมาทำงานด้วยเลย”
คำปรามาสของเธอทำเอาเขาสะอึกไปเหมือนกัน แต่คนอย่างเขามันมีปัญญาปฏิเสธแม่อยู่แล้ว ก็บอกแล้วไง ว่าถ้าไม่แต่ง ก็คือไม่แต่ง ไม่รัก ก็คือไม่รัก ยังไงถ้าเขายืนกรานกระต่ายขาเดียวแม่ก็ต้องยอมอยู่แล้ว
“อย่ามาดูถูกผม ผมปฏิเสธแม่มาตลอด และผมก็แข็งพอ ถ้ายืนยันว่าไม่แต่ง ยังไงแม่ก็ไม่มีทางบังคับคนอย่างผมได้ คนอย่างผมไม่แต่ง ก็คือไม่แต่ง ไม่รัก ก็คือไม่รัก ”
“ดีค่ะ งั้นเรื่องนี้ฝากคุณด้วยแล้วกันนะคะ เพราะคนอย่างฉันไม่มีปัญญาปฏิเสธแม่ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณคุณล่วงหน้าด้วย ที่จะทำให้งานแต่งของเราไม่เกิดขึ้น”
“อืม แต่ผมก็ไม่รู้นะ ว่าทางแม่คุณจะยอมหรือเปล่า”
คนหล่อกระแอมหนึ่งครั้งแล้วตอบแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าถ้าเขาปฏิเสธแม่ไป แล้วถ้าทางแม่ของเธอไม่ยอมขึ้นมา เกิดผู้ใหญ่มีปัญหากันถึงขั้นแตกหักจะทำยังไง เขาก็ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นหรอกนะ
“ก็ต้องลองดูค่ะ”
“ส่วนเรื่องรับคุณมาทำงาน ไม่ใช่ว่าผมปฏิเสธแม่ไม่ได้หรอกนะ บังเอิญคุณเพิร์ล เลขาของผม เธอกำลังจะลาออก ผมต้องการคนด่วนๆ เลยยอมรับเด็กจบใหม่อย่างคุณมาทำงานนี่แหละ เพราะไม่มีเวลาประกาศหาคนอีกแล้ว”
เธอมองสบเข้าไปดวงตาสีนิลของเขา ก็เห็นแววตานั้นไหววูบเพียงครู่เมื่อเอ่ยชื่อผู้หญิงสาวสวยจัดที่นั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่งเลขาอยู่หน้าห้องที่เธอได้เอ่ยทักทายมาเมื่อสักครู่ ก็พอเดาอะไรได้รางๆ นี่คงเป็นสาเหตุให้เขาไปนั่งดื่มด้วยความเซ็งคนเดียวเมื่อคืนนี้แน่ๆ
“เพราะเธอหรอคะ คุณถึงมีสภาพแบบเมื่อคืน”
ดวงตาคมกริบเบิกกว้าง ยัยเด็กต้มจืดนี่ฉลาดและช่างสังเกตกว่าที่เขาคิด หรือเขาแสดงอาการอกหักออกไปอย่างโจ่งแจ้งขนาดนั้นเลยหรือ คนที่แค่นอนร่วมเตียงกันแค่คืนเดียวถึงมาจับความรู้สึกของเขาได้ขนาดนี้
“ใครบอกคุณ”
“โถ่ ลำบากหน่อยนะคะ คิดจะเป็นสมภาร แต่ไก่วัดไม่เล่นด้วย”
กรามแกร่งขบกัดกันแน่น ยัยเด็กนี่ อัปเลเวลจากต้มจืดมาเป็นต้มแซ่บแล้วนี่นะ เขาไม่น่าลืม เพราะนอกจากบทรักร้อนแรงเมื่อคืนแม้ไม่มีประสบการณ์มาก่อน ก็น่าจะการันตีความแซ่บของเจ้าหล่อนได้
“ไม่ต้องมาสงสารผม สงสารตัวเองก่อนเถอะ น้องลูกแก้ว”
“เรื่องของฉันค่ะ แค่คุณทำหน้าที่ของคุณให้ได้ตามคำโฆษณา ฉันก็รอด ไม่ต้องแต่งงานกับคุณแล้ว”
“โอเค ผมจะลองดู”
คนหล่อยักไหล่ไม่ยี่หระ ผู้หญิงไม่อยากแต่งด้วย เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปบังคับให้มาแต่งด้วยทำไม บังเอิญแค่เรื่องบนเตียงที่เราเข้ากันได้โคตรดี และความสดใหม่หวานฉ่ำของเธอมันทำให้เขาโคตรฟินเท่านั้น เขาเองก็ไม่ได้อยากจะหาห่วงมาผูกคอหรอกนะ เพราะการแต่งงานมันไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียง ความสุขชั่วชีวิตมันก็ต้องสำคัญเป็นธรรมดา
เขามองสาวสวยตรงหน้าอีกนิดหนึ่ง ก่อนจะก้มหน้าอ่านเอกสารประวัติส่วนตัวของเธอ ใช้ได้ เธอเรียนจบมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐ แถมยังได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งอีกต่างหาก ท่าทางจะเป็นเด็กดีไม่น้อย เสียดายแค่ว่ามาทำก๋ากั่นใจแตกกร้านโลกเอาเมื่อคืนนี้
แล้วสายตาก็กวาดไปเจอชื่อบริษัทของเพื่อนสนิทที่เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลยันมัธยมปลาย ภานุ หนุ่มหล่ออารมณ์ดี ที่ตกสาวๆ สวยๆ ได้เป็นกระบุงทุกครั้งที่ออกล่าเหยื่อ
“ฝึกงานที่บริษัทของไอ้นุหรอ”
เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตากับสาวสวยตรงหน้าที่มองเขาตาแป๋วอยู่ก่อนแล้ว ดวงตากลมโตดำขลับของเธอมันทำให้เขาใจเต้นแรง เพราะทำให้นึกไปถึงเมื่อคืนที่เธอมองสบตากับเขาตอนที่เขาสอดประสานโยกขย่มบนกายเธออย่างเร่าร้อน
“ค่ะ ทำไมหรอคะ”
เสียงหวานเอ่ยขึ้นทำลายภวังค์หวามของคนตัวโต จนคนคิดอกุศลกับเด็กสาวต้องกระแอมแก้เก้อเรียกสติตัวเองอีกแล้ว
“เปล่า ไอ้นุมันเป็นเพื่อนสนิทผมเอง แล้วมันไม่ขอให้คุณทำงานด้วยหรือไง สวยๆ แบบนี้ มันชอบจะตาย”
“ค่ะ พี่นุ เอ้ย คุณนุชวนให้เป็นเลขา แต่แม่อยากให้มาทำงานกับคุณ”
“อืม พี่นุหรอ สนิทกันขนาดนั้นเชียว”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นข้างหนึ่ง ดวงตาวาววับสะท้อนแสง จ้องสบตายัยต้มแซ่บตาไม่กะพริบ กดดันให้เธอตอบคำถามของเขา
“ค่ะ ก็รู้จักกันมาก่อน พี่นุเป็นรุ่นพี่ที่คณะ เป็นสายรหัส แล้วก็เคยไปบรรยายพิเศษที่มหาวิทยาลัยด้วยค่ะ”
“อ๋อ ที่ไม่อยากแต่งงาน เพราะคบกับไอ้นุอยู่ใช่ไหม”
ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจที่เขาปะติดปะต่อความสัมพันธ์ของเธอกับสายรหัสของเธอได้อย่างว่องไว เพียงแค่เพราะเขารู้จักกับผู้ชายคนนั้น ใช่ เธอกับภานุคุยกันอยู่ แต่ที่เธอยอมคุยไม่ใช่เพราะว่าอยากคบกับเขาเป็นแฟน แต่เพราะเขาตามตื๊อจนเธออดจะสงสารไม่ได้ จึงยอมคุยด้วย แม้ว่าจะไม่เคยให้ความหวังอะไรกับเขาเกินพี่ชายเลยก็ตาม
แล้วถ้าถามว่าทำไม เมื่อคืนเธอถึงไม่เลือกเขา ให้มาเป็นผู้ชายที่พาเธอไปพานพบกับความสุขนอกกรอบของแม่ นั่นเป็นเพราะว่าเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเกินคำว่าพี่ชายเลยไง จึงคิดไม่ออกว่าถ้าหากต้องนอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่างของเขา เธอจะรู้สึกกระอักกระอ่วนใจแค่ไหน
แต่ความจริงแล้วก็คือ เธออยากจะแค่ออกมาดื่มให้เมาๆ ให้ลืมความทุกข์ไปชั่วขณะ แต่ดันบังเอิญมาเจอเขา ผู้ชายที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงตั้งแต่เห็นหน้า เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน เขามีแรงดึงดูดให้เธอแทบไม่อยากละสายตาไปจากใบหน้าหล่อเหลาและดวงตาคมกริบมีเสน่ห์ของเขาไปได้เลย ความคิดพิเรนทร์ๆ ประชดชีวิตบัดซบ จึงเกิดขึ้นในชั่ววินาทีนั้นนั่นเอง
- ผู้เขียน
