ตึง~
“เงียบถ้าไม่อยากถูกจับได้!!”ผมดึงลิซเข้ามาในลิฟต์ล็อกตัวไว้ด้านใน เหนื่อยชิบหายลิซเป็นเด็กที่หัวดื้อชอบแหกปาก!
“ช่วยด้วยค่ะ!!”ฉันตะโกนแต่ประตูปิดก่อนจะพูดจบ ฉันอยากจะกรี๊ดดังใส่หน้าไนท์อยากจะด่าให้สะท้านบ้าง!!
“หุบปากสักทีดิรำคาญ!!”ผมพูดเสียงกดต่ำ แหกปากอยู่ได้แม่งน่ารำคาญ มาถึงนี่ยังจะแหกปาก!
“........!!”ฉันสดุ้งกับเสียงไนท์เมื่อกี้สะอึกคำพูดที่กำลังจะออกมา น้ำเสียงกดต่ำแววตาดุดันโมโหมองหน้าฉันเขม่ง
ตึง~
ผมมองลิซให้เดินออกแล้วเดินประกบหลัง เดินนำเดี๋ยวลิซวิ่งหนีเหนื่อยผมอีกแม่งยิ่งแสบอยู่! ผมก็ต้องข่มลิซจะได้ฟังถ้าไม่ทำลิซก็เถียงผม
ตี๊ดกึก!
ฉันเดินเข้ามาในห้องเงียบๆไม่พูดไม่อะไรทั้งนั้น ฉันเหนื่อยที่ต้องพูดต้องด่าแต่ไนท์ไม่ได้สนใจหรอสะทกสะท้านอะไรเลยสักอย่างทำไปก็เปลืองแรงเปล่า!
“พามาที่นี่ทำไม!?”ผมถอนหายใจมองลิซ ปากจะหยุดพูดได้มั้ยวะถามนู้นนี้อยู่ได้ รู้ก็รู้ว่าพามาไม่ได้ม
