EP 12
“เธอยิ้มปากแทบฉีกให้กับพี่ชายของฉัน”
“แค่ยิ้มเหรอเพคะ”
“ใช่”
หล่อนยกมือขึ้นกุมขมับ มองเจ้าชายเซรีมด้วยความปวดหัวเป็นที่สุด
“งั้นหม่อมฉันก็คงอ่อยผู้ชายทั้งโลกนั่นแหละเพคะ เพราะหม่อมฉันยิ้มให้กับทุกคน ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย”
“ยกเว้นฉัน”
เขาโต้กลับสุ้มเสียงดุดัน และก็ทำให้หล่อนชะงักกึกไป ดวงตาสองดวงสบประสานกันอีกครั้ง และก็เป็นเจ้าชายทะเลทรายที่ละสายตามองไปที่อื่นแทน
“เอาเป็นว่าห้ามทำกิริยาแบบนั้นต่อหน้าพี่ชายของฉันอีก”
“เพคะ”
หล่อนขี้เกียจโต้เถียงกับคนไม่มีเหตุผลจึงกระแทกเสียงตอบรับออกไป
“ดีมาก เพราะแค่ทุกคนที่นี่รู้ว่าเธอเคยเป็นเมียเก็บของน้าคาริส ฉันก็อับอายจนแทบจะเอาหน้าไปมุดผืนทรายแล้ว”
หล่อนอยากจะเถียงกลับไปนัก แต่ก็ดี ให้เข้าใจผิดแบบนี้ไปนานๆ เขาจะได้ทุกข์ใจเล่นๆ
“แล้วไงเพคะ”
“ไม่แล้วยังไงหรอก แค่เธอไม่ก่อเรื่องอื้อฉาวอีกก็พอ”
“เรื่องอื้อฉาว? อะไรเหรอเพคะ”
เซรีม
