รวมเรื่องสั้นอีโรติกจัดหนักทุกตอน NC25+

2.โดนแฟนเพื่อนเอาจนท้อง : ฝึกงานบริษัทแฟนเพื่อน

"ฮัลโหลพี่คิน พรุ่งนี้แพรวไปฝึกงานที่บริษัทพ่อน้ำนะคะ แพรวไปสมัครฝึกที่บริษัทพี่คินแล้ว แต่ว่าแพรวสอบไม่ติด"

แพรวโทรคุยกับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

(ดูแลตัวเองดีๆนะ พี่ขอโทษแพรวด้วยนะที่ไม่สามารถช่วยให้แพรวมาฝึกงานในบริษัทได้ พี่ไม่อยากให้เสียระบบ แพรวเข้าใจพี่นะครับ)

"เข้าใจค่ะ แพรวฝากน้ำด้วยนะคะ น้ำเพื่อนแพรวสอบติดตำแหน่งเลขาของพี่คิน"

(อ้าว น้ำติดหรอ ได้ๆ เดี๋ยวพี่จะช่วยดูเพื่อนเรานะไม่ต้องเป็นห่วง ส่วนเราน่ะก็ดูแลตัวเองดีๆตั้งใจฝึกเอาความรู้กลับมาให้ได้มากที่สุดนะครับ)

"รับทราบครับคุณแฟน คิคิ พี่คินพูดเหมือนคนแก่เลยอ่า แพรวโตแล้วนะ แพรวต้องคิดถึงพี่คินมากแน่ๆเลยค่ะ ยิ่งช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยอยากงอแงจังเลยค่ะ"

แพรวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

(ไม่เอาไม่น้อยใจนะครับ ช่วงนี้พี่งานยุ่งจริงๆไว้แพรวฝึกงานจบพี่จะชดเชยให้เยอะๆเลย เดี๋ยวพี่เคลียร์งานแล้วพาไปเที่ยวยุโรปสัก2อาทิตย์ดีไหมครับ)

คินเสนอทริปยุโรปออกมาเพื่อเอาใจแฟนสาว ช่วงนี้เขาแทบไม่มีเวลาไปเจอแพรวเลยแล้วนี่น้องต้องไปฝึกงานอีก3เดือนที่ต้องห่างกัน คินรู้สึกผิดไม่น้อย

"พี่คินพูดแล้วน้าา แพรวจะรอนะคะ งั้นแค่นี้ก่อนนะคะพี่คินเดี๋ยวแพรวขอไปเตรียมตัวเก็บเสื้อผ้าก่อน แพรวจองตั๋วไปน่านไฟต์5ทุ่ม เดี๋ยวจะไม่ทัน"

บริษัทของครอบครัวน้ำอยู่ที่จังหวัดน่าน ทำให้แพรวต้องเดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ที่นู่นเป็นเวลา3เดือน แต่เธอยังโชคดีที่เพื่อนสนิทฝากเธอไว้กับพ่อตัวเองที่เป็นประธานบริษัทแล้ว เธอจึงมีที่ซุกหัวนอนเป็นคฤหาสน์ใหญ่แห่งเมืองน่านบ้านเพื่อนรักเธอนั่นเอง

(ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ)

"ค่าา รักนะคะพี่คิน"

(ครับ)

หลังจากที่แพรววางสายจากแฟนหนุ่ม น้ำเพื่อนสนิทก็เข้ามาในห้องเธอทันที น้ำอาสามาช่วยเธอเก็บของและจะพาเธอไปส่งที่สนามบินคืนนี้

"แหมมม คุยกันซะหวานมดขึ้นห้องเลยนะมึง ไหนมึงบอกพี่คินไม่ค่อยสนใจมึงไงกูได้ยินนะ แหนะๆๆ"

น้ำแซวเพื่อนรักออกมาด้วยสีหน้าล้อๆ เธอได้ยินบทสนทนาของเพื่อนสนิทกับแฟนเพราะแพรวเปิดลำโพงคุยไปจัดของไป น้ำเอ่ยเเซวเพื่อนจนแพรวเขิลหน้าแดงไปหมด

"อย่าแซวสิ นานๆจะมีนะแบบนี้น่ะ ปกติคุยกันไม่กี่คำพี่คินก็ต้องรีบไปเข้าประชุมทุกที มีครั้งนี้นี่ละคุยนานที่สุดแล้ว"

"โอ๋ๆๆไม่เอาไม่คิดมาก เดี๋ยวมึงไปฝึกงานกับที่บ้านกูรับรองลืมพี่คินแน่นอน ที่นู่นมีอะไรให้ทำและน่าสนใจเยอะมาก รับรองว่ามึงจะติดใจ"

น้ำบอกเพื่อนด้วยความมั่นใจ เธอมั่นใจถ้าแพรวไปอยู่ที่บ้านเธอแพรวต้องสนุกจนลืมพี่คินไปแน่ๆ ก็บ้านเธอน่ะธรรมดาที่ไหน โดยเฉพาะป๊าเธอแพรวคงหัวหมุ่นกองงานทัพหัวตายแน่ๆน้ำคิดออกมาขำๆ

"เฮ้อ รีบเก็บของดีกว่าเดี๋ยวตกเครื่องแล้วจะยุ่ง"

สองสาวช่วยกันเก็บของของแพรวก่อนจะพากันไปสนามบินในเวลา3ทุ่ม

"ถึงแล้วโทรมานะมึง กูจะได้โทรให้พ่อกูออกมารับที่สนามบิน"

น้ำบอกเพื่อนสนิทเธอบอกพ่อเอาไว้แล้วว่าให้ออกมารับเพื่อนของเธอด้วย เพราะกว่าแพรวจะไปถึงก็เกือบๆตี1 จะให้นั่งรถไปบ้านเธอเองเธอก็เป็นห่วง น้ำจึงบอกให้พ่อรอมารับเพื่อนเธอก่อนค่อยเข้านอน

"เกรงใจพ่อมึงแย่เลย ขอบใจมึงมากนะเว่ย กูไปแล้ว"

"บายมึงเจอกัน"

เมื่อแพรวไปขึ้นเครื่องน้ำก็เดินทางกลับคอนโดตัวเองทันที

"ฮัลโหลมึงถึงแล้วหรอ"

(เออกูถึงแล้ว เกรงใจพ่อมึงว่ะ จริงๆกูไปเองได้นะเว้ยไม่ต้องให้พ่อมึงมารับหรอก)

"ไม่ได้ กูบอกพ่อกูไว้แล้ว มึงนั่งรอก่อนเดี๋ยวกูโทรไปบอกพ่อมึงแล้วเอาเบอร์มึงให้พ่อกูเลยนะ ถ้าพ่อกูถึงแล้วจะได้โทรหามึงได้เลย กูจะนอนละง่วงฮ้าววว"

(เออๆได้)

"บาย"

หลังจากวางสายจากเเพรวน้ำก็โทรหาพ่อตัวเองทันที

(ว่าไงลูก)

"คุณพ่อขาา แพรวไปถึงแล้วนะคะ ตอนนี้รออยู่ที่สนามบินน้ำรบกวนคุณพ่อไปรับเพื่อนน้ำหน่อยน้าา"

(ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อนเลยเจ้าลูกคนนี้ เดี๋ยวพ่อออกไปรับหนูแพรวก่อน เดี๋ยวหนูแพรวจะรอนาน)

"โอเคค่า งั้นเดี๋ยวน้ำส่งเบอร์โทรแพรวไปในไลน์คุณพ่อนะคะ"

(ได้ลูก)

"บ้าบบายค่า"

หลังจากคุยกับผู้เป็นพ่อเสร็จน้ำก็นอนหลับไปในทันที พรุ่งนี้เธอต้องตื่นแต่เช้าเพราะเป็นวันฝึกงานวันแรกของเธอเหมือนกัน

07.00น.

น้ำตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะตกใจสุดขีดเมื่อหันไปเห็นนาฬิกาที่บัดนี้เข็มสั้นชี้ไปที่เลขเจ็ดเข็มยาวชี้ไปที่เลขสิบสอง

"ตายๆๆๆๆตายแน่ๆโอ้ยยยทำไงวะเนี้ยวันแรกก็สายเลยตายๆๆแน่ๆๆๆๆ"

น้ำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงร้อนรนก่อนจะรีบเข้าห้องน้ำจัดการตัวเองและรีบออกจากห้องเดินทางไปบริษัททันที

น้ำถึงบริษัทในเวลา08.30น. ซึ่งเลยเวลาเข้างานมาแล้ว30นาที น้ำขึ้นลิฟต์ก่อนจะตรงเข้าไปหาเลขาของท่านประธานบริษัททันที

"เอ่อสวัสดีค่ะ ดิฉันนักศึกษาฝึกงานค่ะ"

น้ำบอกเลขาของประธานบริษัทที่จะมาเป็นพี่เลี้ยงในการฝึกงานครั้งนี้ของเธอ

"วันแรกก็สายเลยนะคะ กฎการตรงต่อเวลาของบริษัทเคร่งครัดมาก ถ้ายังมีครั้งที่สองอีกเตรียมตัวหาที่ฝึกงานใหม่ได้เลยค่ะ"

"ขอโทษค่ะ ดิฉันจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกค่ะ"

"มีอะไรกัน"

คินหนุ่มหล่อประธานบริษัทที่พนักงานทุกคนในบริษัทต่างหวาดกลัวชายหนุ่มเป็นอย่างมาก คินเป็นคนนิ่งขรึมและจริงจังงานทุกอย่างต้องเป๊ะห้ามมีข้อผิดพลาดใดๆทั้งสิ้น

"เด็กฝึกงานคนใหม่เพึ่งมาถึงค่ะ ดิฉันกำลังอบรมที่เธอมาสายและบอกกฎของบริษัทของเราโดยเฉพาะเรื่องการตรงต่อเวลาที่เคร่งครัดเป็นอย่างมากอยู่ค่ะ"

"เธอคือเด็กฝึกงานใช่ไหม ตามผมเข้ามาในห้อง"

คินบอกก่อนจะเดินกลับเข้าห้องทันที

"เอ่อท่านประธานค่ะ"

เลขาท่านประธานกำลังท้วงขึ้นมาด้วยความสงสัย เพราะปกติท่านประธานแทบไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปในห้องได้เลย แม้แต่เธอที่เป็นเลขาถ้าไม่เรื่องด่วนจริงๆเธอยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปเลย แต่ทำไมเด็กฝึกงานที่เพิ่งมาวันแรกกลับได้เข้าไป เลขายังไม่ทันพูดถามอะไรประธานบริษัทก็เข้าห้องไปโดยไม่รอฟังอะไรจากใครทั้งนั้น

แพรวเมื่อคินบอกให้ตามเข้าไปในห้องเธอก็รีบเดินตามท่านประธานเข้าห้องไปทันที