“แม่ก็รักซันนี่จ้ะ” จัสมินยิ้มกว้างให้กับบุตรชาย ก่อนจะค่อยๆ ดันร่างของซันนี่ออกห่าง “งั้นแม่ไปทำอะไรบางอย่างเพื่อลูกรักของแม่ก่อนได้ไหมครับ” ด้วยความที่ยังเด็กทำให้ซันนี่พยักหน้ารับทันที “ครับคุณแม่ งั้นผมขอตัวไปเล่นกับโทนี่ต่อนะครับ” “ตามสบายจ้ะ แล้วอย่าลืมกลับมาทานมื้อกลางวันนะครับ” เด็กชายพยักหน้ารับพร้อมๆ กับยิ้มกว้าง ก่อนจะวิ่งหายออกไปจากรั้วสีขาวอย่างรวดเร็ว จัสมินมองตามร่างของซันนี่ไปจนลับตา ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว โทรศัพท์มือถือที่วางไว้บนหัวเตียงคือเป้าหมายของหล่อน หญิงสาวคว้ามันขึ้นมากดต่อสายหาทิม สเป็คเตอร์ และเมื่อเขารับสาย หล่อนจึงรีบกรอกเสียงหวานใสลงไปในทันที “ทิมเหรอ นี่จัสมินพูดนะ” “ว่าไงคนสวย มีอะไรให้ผัวเก่าอย่างพี่รับใช้หรือ” คำพูดของทิมสะกิดเรื่องที่จัสมินพยายามจะลืมให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง “อย่าพูดถึงความผิดพลาดในครั้งนั้นได้ไหม ฉันอยากจะลืม” สิ้นเ