ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงรถสปอร์ตคันงามก็มาจอดสนิทอยู่ที่หน้าบ้านหลังกะทัดรัดหลังหนึ่ง บ้านแสนร่มรื่นที่เต็มไปด้วยแมกไม้และดอกไม้นานาพันธุ์
“ที่นี่คือ?”
“บ้านของจัสมิน”
คำตอบของวินซ์ทำให้โลกที่กำลังแจ่มใสของขวัญชีวาเหี่ยวแห้งลงทันตา หล่อนจ้องมองเขาตาขุ่น ปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง วินซ์เลิกคิ้วมองอย่างประหลาดใจ
“ทำไมทำท่าราวกับจะกินผมอย่างนั้น”
‘หล่อนไม่ใช่แค่อยากจะกินเขาหรอก แต่หล่อนอยากจะฆ่าเขาให้ตายคามือเลยต่างหาก ดูสิ...เห็นหล่อนชอกช้ำไม่พอหรือไงถึงได้พามาให้คนรักของเขาเหยียบย่ำถึงที่แบบนี้’
“คนใจดำ คุณมันไม่ใช่คน!” หญิงสาวเค้นเสียงใส่หน้าเขา ก่อนจะใช้สองมือทุบแผงอกกว้างแข็งแกร่งนั้นพัลวัน
“ทำบ้าอะไรของคุณน่ะ”
คนตัวโตสบถออกมาอย่างไม่พอใจ พร้อมๆ กับรวบข้อมือของคนที่กำลังประทุษร้ายตัวเองด้วยมือหนาเพียงมือเดียว
“ผีเข้าสิงหรือไงถึงได้อาละวาดแบบนี้”
เขาเค้นเสียงเดือดดาลรด
