“พี่อ้อม!” เจนจิราตื่นเต้นดีใจที่เห็นเจ้านายเดินเข้ามาในร้าน
“ทุกคนในร้านเป็นห่วงพี่มากเลยนะ แต่โทรไปก็ปิดเครื่องตลอด ไลน์ก็ไม่ยอมตอบ” ภัทราบอกด้วยความเป็นห่วง
“หมอให้พักเยอะ ๆ น่ะ เลยไม่ได้ติดต่อใคร ขอบคุณทุกคนมากเลยนะ” อภิสราบอกทุกคนด้วยรอยยิ้ม เธอดีใจที่ได้กลับมาทำงานอีกครั้ง บรรยากาศในร้านยังเหมือนเดิม แต่คงต้องเคลียร์งานที่ค้างไว้อีกเยอะ
“จะไม่ห่วงได้ยังไงคะ จะสิ้นเดือนแล้ว” เจนจิราแกล้งพูด ก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคักของพนักงานคนอื่น
“กลัวไม่ได้เงินเดือนว่างั้น”
“ว่างี้แหละค่ะพี่อ้อม ว่าแต่ร่างกายแข็งแรงดีแล้วนะคะ”
“ดีแล้ว หัวแตกแค่นี้กระจอกมาก รอไปตัดไหมอย่างเดียว” เธอจับผมที่ปรกหน้าผากขึ้นให้ดู
“น่าจะโดนเยอะกว่านี้นะคะ” ภัทราเดินเข้ามาใกล้ ๆ ก่อนจะรีบวิ่งหนี เดี๋ยวของสักอย่างบนโต๊ะทำงานจะถูกปาใส่ตัวเข้า
“แต่ละคน... แล้วที่ร้านเป็นยังไงบ้าง สรุปให้พี่ฟังคร่าว ๆ หน่อย”
“ม
