ตอนที่ 7

1204 คำ
แม้สาวน้อยจะออกอาการขัดขืนน้อยๆ แต่ลึกๆ ภายในใจกลับเกิดอาการอยากรู้อยากลองขึ้นมาอย่างประหลาดล้ำว่าความรู้สึกในตอนที่ความแข็งแกร่งของเขายัดเข้ามาในโพรงเนื้อสาวนั้นจะเสียวกระสันและทรมานสักแค่ไหน “หยุดนะพ่อเลี้ยงบ้า... ฟางเสียว” สาวน้อยร้องบอกคนที่กำลังก้มหน้าก้มตาจูบฟัดจนแผ่นหลังของเธอแอ่นระแน้ ก้นกระดกด้วยความลืมตัวเมื่อถูกหนวดเคราระคายถากทิ่มลงบนแผ่นหลังเนียนนุ่ม เพราะว่าขณะนั้นนิ้วกลางของเขายังคงขยับเข้าๆ ออกๆ อยู่ในร่องเนื้อสาวแฉะฉ่ำ “ถ้าเสียวแล้วจะหยุดทำไมล่ะ” เขากระซิบเสียงหื่น ลมหายใจเจือกลิ่นสุรารินรดอยู่ที่ด้านหลังใบหูน่าแระเล็มของเธอ “อู้ว... ของหนูใหญ่ทั้งบนทั้งล่าง เกินตัวจริงๆ แม่เจ้าประคุณเอ๋ย” เสียงหื่นชื่นชม บอกความพึงใจในความหยุ่นนุ่มของเต้าทรวงที่มือซุกซนสอดลอดเข้าไประหว่างลำตัวทั้งสองข้าง บีบขยำอย่างเมามัน หนั่นเนื้อนุ่มนิ่มปลิ้นออกมาตามซอกนิ้วของเขา “อ๊า... เสียวค่ะ” เนื้อตัวของสาวน้อยระริกสั่น ลมหายใจติดๆ ขัดๆ อาการสนองตอบที่แสดงออกมาอย่างเป็นธรรมชาติและไร้เดียงสาของเธอทำให้พ่อเลี้ยงได้ใจ เขารีบทรมานเธอต่อ ด้วยการคีบเคล้นเม็ดหัวนมด้วยนิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือแล้วบีบบี้เบาๆ สลับรุนแรงในบางครั้งจนยอดถันรวบรัดตัวเองเป็นตุ่มไตแข็งตั้ง “ขอกินหน่อย... ของหนูน่ากินเหลือเกิน” พ่อเลี้ยงทรุดเข่าลงนั่งคุกเข่ากับพื้น  ดวงตาเบิกโพลงมองดูกลีบเนื้อสดสะอาด กลิ่นคาวสวาทคละคลุ้งรัญจวนใจทำให้เขาต้องดันสะโพกของสาวน้อยให้ถลำไปข้างหน้าเล็กน้อย แล้วช้อนใบหน้าขึ้นปาดปลายลิ้นเข้าใส่พูเนื้อที่ล้นทะลักออกมาทางด้านหลังง่ามขาของฟางข้าวอย่างตะกละตะกลาม “อ๊า... อร่อยเหลือเกิน” ปลายลิ้นร้อนผ่าวตั้งเป็นลำ ระรัวเลียไม่ยั้ง สองมือแหวกพงหญ้าสีดำไม่ให้เกะกะเพื่อที่จะกอบพูเนื้ออิ่มอูมแล้วทิ่มทะลวงปลายลิ้นเข้าใส่รอยแยกของกลีบเนื้อสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ทั้งแน่นทั้งคับแคบ... นี่เธอยังไม่เคยเลยใช่ไหม?” เสียงถามบอกความประหลาดใจ “ฟางไม่เคยค่ะ นี่เป็นครั้งแรก อร๊ายยย... ” ฟางข้าวสารภาพตามตรง เปล่งเสียงครางยืดยาน เพราะเสียวซ่านจนต้องขมิบรัดปลายลิ้นของเขตต์ตะวันพัลวัน ลีลาของเขาลึกล้ำร้ายกาจ หัวใจเธอแทบจะขาดลงรอนๆ เมื่อสาวพรหมจรรย์อย่างเธอต้องโดนจู่โจมแบบ ‘จัดหนัก’ ทั้งที่ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน พ่อเลี้ยงเป็นคนแรกที่กำลังจะสอนบทเรียนสุดเร่าร้อนฝากไว้ในชีวิตของเธอ     “อย่าดื้อนะ... เดี๋ยวเธอจะมีความสุข” พ่อเลี้ยงหยัดกายขึ้นเต็มความสูง ท่าทางขัดขืนน้อยๆ ของฟางข้าวทำให้สะโพกของเธอที่พยายามขยับหนีนั้นส่ายไหวไปมาซ้ายทีขวาทีโดยไม่ได้ตั้งใจเหมือนล่อเป้าให้เขากระแทก ทำให้พ่อเลี้ยงทนไม่ไหว อยากทิ่มทะลวงดุ้นเนื้อของตัวเองให้เข้าไปลึกล้ำสุดอารมณ์หื่น “อู้ว... เดี๋ยวจะกดให้มิดเชียว” ภาพที่เห็นตรงหน้ายิ่งกระตุ้นเร้าให้พ่อเลี้ยงอยากยัดเยียดความใหญ่ยาวเข้าใส่หลืบสวาทของสาวน้อยใจจะขาด “ขอถูอุ่นเครื่องก่อนนะ... ไม่งั้นเธอเจ็บแน่ๆ” เขาตระหนักดีในความไม่ธรรมดาของตัวเอง ได้ยินแล้วฟางข้าวก็หลับตาปี๋ เมื่อรับรู้ได้ว่าส่วนปลายซึ่งฉ่ำเยิ้มไปด้วยเมือกลื่นของพ่อเลี้ยงกำลังถูไถอยู่ตรงส่วยปลายรอยแยกของร่องเนื้อสาว “อ๊ะ... ” กลีบเนื้อของหญิงสาวขมิบรัดโดยอัตโนมัติ ทีนทีที่เขาค่อยๆ เสียดสีดุ้นเอ็นร้อนผ่าวเข้ากับปุ่มกระสันจนปูดแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะอัดกระแทกแก่นกายเข้าใส่จนมิดสุดแก่นเสียงดังบลั่ก “อร๊ายยย… อืย... ”  สาวน้อยสะดุ้งเฮือก ในเสี้ยวนาทีที่เยื่อพรหมจารีย์ได้ถูกทำลายลงแล้ว บั้นท้ายของเธอสั่นสะท้าน ความเสียวซ่านแผ่กระจายไปในอุ้งเชิงกราน มือเรียวจิกเกร็งอยู่กับขอบโต๊ะเครื่องแป้งเพราะแรงกำลังจากลำตัวหนาของพ่อเลี้ยงที่บดอัดเข้ามาอย่างหนักจนเก้าอี้ที่เธอพาดรองลำตัวอยู่นั้นถึงกับโยกคลอน “อู้ว... มิดเลย” สายตาของพ่อเลี้ยงจับอยู่ที่แก่นกายสีเข้มคล้ำ มองดูแต่ละเปลาะปมของเส้นเลือดปูดโปนที่โอบล้อมดุ้นเนื้อเคลื่อนเข้ามาคาคับในโพรงเนื้อสาวฟิตแน่น ทำเอาฟางข้าวแอ่นก้นด้วยความลืมตัว ดวงตาเหลือกลานไปชั่วขณะ เสียวจนเนื้อตัวกระตุกเต้น แต่กลีบเนื้อก็ขมิบรัดไปตามธรรมชาติของการสมสู่เมื่อท่อนเนื้อของเขาสอดใส่เข้ามาในร่างกายอย่างล้ำลึกรุนแรง “เจ็บนิดเดียวนะ... แต่รับรองว่าจะเสียวจนติดใจเชียวละ” เขากระซิบข้างหู เมื่อสังเกตเห็นสองมือน้อยๆ ของฟางข้าวเกาะจิกขอบโต๊ะเครื่องแป้งเอาไว้แน่นเพราะความเสียวกระสัน เขตต์ตะวันได้ใจรีบรั้งสะโพกของเธอให้ยกโหย่งขึ้นรับความขึงขังของแก่นกายที่ถอดถอนออกมาแล้วกระแทกพรวดซ้ำลงไปอีกครั้งอย่างล้ำลึกรุนแรง นำพาดุ้นเอ็นร้อนผ่าวเข้าไปคาคับอยู่ในกลีบเนื้อสาวหนึบแน่น “โอ้ว... อุ๊บส์ แน่นเหลือเกิน วิเศษที่สุด ทำไมของเธอยังคับแน่นอะไรเช่นนี้”             สายตาของพ่อเลี้ยงจับจ้องมองภาพของเนื้อกับเนื้อที่สลักแน่นเข้าด้วยกันได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ ยิ่งในตอนที่เขาขยับออกมาเพื่อที่จะดันกลับเข้าไปใหม่ แลเห็นเนื้อเยื่อยางๆ ปลิ้นรัดออกมาตามดุ้นเอ็นเพราะความคับแน่น “อ๊า... ซี้ดส์…” ในนาทีที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ใบหน้าของฟางข้าวออกอาการบิดเบ้อย่างเห็นได้ชัด เรือนผมยาวสยายส่ายสะบัดกับความรู้สึกที่สุดแสนจะบรรยาย หญิงสาวยอมรับว่าเจ็บในตอนแรก กับความคับแน่นที่ไม่คุ้นเคย แต่ในขณะเดียวกันก็เสียวซ่านจนเนื้อตัวสั่นเทา มือน้อยๆ เกาะพนักโซพาเอาไว้แน่น บางขณะก็เป็นฝ่ายแอ่นบั้นท้ายปะทะเข้ากับลำตัวของพ่อเลี้ยงเสียเองด้วยความลืมตัว ในตอนที่เขาอัดกะแทกเป็นจังหวะถี่ยิบไม่ยั้ง “เสียวเหลือเกินค่ะ” เสียงของฟางข้าวกระเส่าสั่นด้วยความลืมตัว ตอนนั้นจิตใจของเธอไม่คิดถึงอะไรแล้ว นับจากวินาทีแรกที่ดุ้นเนื้อยาวใหญ่ของเขตต์ตะวันถูกดันพรวดเข้าไปสนิทแน่นอยู่ในโพรงเนื้อสาวซึ่งยังไม่เคยมีสิ่งใดล่วงล้ำมาก่อน แม้แต่นิ้วของตัวเอง “ชอบใช่มั้ย... ถ้าชอบฉันสัญญาว่าจะเก็บเธอเอาไว้เป็นนางบำเรอดีมั้ย” เขากระซิบข้างหู ถ้อยคำดูแคลนทำให้ฟางข้าวนึกอยากผลักไสและขัดขืนที่เขาคิดจะเอาเธอเป็นนางบำเรอชั่วคราว ทว่าความเสียวกระสันที่เพิ่มพูนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ กลับทำให้ร่างกายทรยศเธอด้วยอาการบีบรัดตัวตนของเขาเอาไว้แน่น ซ้ำยังแอ่นบั้นท้ายรับดุ้นเนื้อใหญ่ยักษ์ที่อัดกระแทกเข้ามาอย่างดุดันเสียงดังบลั่กๆ เหมือนกระบอกสูบที่อัดแรงลงไปอย่างล้ำลึก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม