บทที่11

1683 คำ

คนที่เมาหนักจนหลับสนิทไปทั้งคืนค่อยๆ ลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่ทำคือการคว้าเอาตัวคนข้างกายมากอดตามความเคยชิน การกระทำนั้นทำเอาใครอีกคนที่นอนรอจังหวะนี้มานานอยู่พักใหญ่ๆ ยิ้มอย่างมีความสุข แต่แล้วไม่กี่นาทีหลังจากนั้นความสุขของเธอก็หายไปกับอากาศเมื่อเขาเอ่ยชื่อของใครบางคนขึ้นมา ใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ “อิง…” ดวงตาคมกริบค่อยๆ ลืมขึ้น หวังจะโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มภรรยาอรุณสวัสดิ์ แต่พอได้เห็นว่าคนที่กำลังกอดอยู่เป็นใครนั้นเขาก็แทบจะผละตัวถอยออกจากเธออย่างรุนแรง พร้อมเสียงตะโกนที่ดังขึ้น “ปัน! ทำไมคุณถึงมานอนอยู่ตรงนี้ครับ!” ชายหนุ่มไม่ถามเปล่าแต่กลับก้มลงมองดูตัวเองที่ตอนนี้เปลือยเปล่าไปทั้งตัว ขณะปันตาเองนั้น ก็ดูเหมือนจะอยู่ในสภาพเดียวกันกับเขาไม่ได้ต่างกันเลย “ก้องถามตัวเองดูสิคะว่าเมื่อคืนคุณทำอะไรปันบ้าง! ฮึก! คุณเมามาก ปันก็แค่มาส่งคุณที่ห้องแต่แล้วก้องก็เอาแต่เพ้อคิดว่าปันเป็นค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม