ใจรักปรารถนาร้าย

บทที่8

แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่พบตัวคนที่ตามหา มันทำให้ก้องภพแทบบ้าเพราะคิดไม่ออกเลยว่าภรรยาจะไปที่ไหนได้ ในเมื่อเธอไม่มีใคร ไม่มีแม้แต่เพื่อน ทั้งชีวิตอุรัสยามีเพียงแค่เขา เขาที่มันเผลอทำร้ายจิตใจของเธอจนต้องหนีไป หากวันนี้ตามหาเธอไม่เจอเขาคงเป็นบ้า

“ใจเย็นๆ ก่อนสิคะก้อง บางทีคุณอิงเธออาจออกไปหาเพื่อนก็ได้ค่ะ” ปันตาตัดสินใจเอ่ยขึ้นก่อนทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ก้องภพเมื่อพูดจบ

“อิงไม่มีเพื่อนคนไหนแล้วเขาก็ไม่เคยไปไหนโดยไม่มีผมไปด้วย” ก้องภพตอบไปตามความจริง ภรรยาของเขาไม่มีเพื่อนคนไหน ถึงต่อให้มีจริงเขาก็ไม่รู้เพราะไม่เคยถามเธอถึงเรื่องนั้นเลยสักครั้งตั้งแต่อยู่กินกันอยู่ ส่วนญาติสนิทหรือคนในครอบครัวนั้นแทบไม่มีเลย

แล้วเธอจะหายไปไหนได้!

“คุณอิงเธออาจจะมีแต่ก้องไม่รู้ก็ได้นะคะ” อีกคนพยายามใส่ไฟ นึกภาวนาให้แม่นั่นไปแล้วไปลับไม่ต้องเสนอหน้ากลับมาเหยียบที่นี่อีก มันคงดีไม่น้อยหากผู้หญิงคนนั้นออกไปจากชีวิตของก้องภพซะ

“ถ้าอะไรที่ไม่รู้ความจริงก็ไม่ควรพูดมันออกมานะคะคุณ ประเดี๋ยวคนอื่นเขาจะว่าเอาได้ว่าคุณเป็นพวกชอบใส่ไฟผัวเมียคนอื่น! ป้าว่าบางทีคุณอิงเธออาจอยู่แถวๆ แหละค่ะ อีกสักพักคงกลับ” นางน้อยเอ่ยขึ้นก่อนจะจ้องมองคนข้างกายก้องภพอย่างเอาเรื่อง มีอย่างที่ไหนมากล่าวหาคนอื่นทั้งๆ ที่ตัวเองรึก็ไม่ได้ดีเริศไปกว่าใคร นางเชื่อว่าการหายตัวไปของอุรัสยาต้องมีเหตุผล และต้นเหตุที่ทำให้เธอหายไปก็คงไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากก้องภพที่กำลังนั่งหน้าเสียรอการกลับมาของเมียอยู่หน้าบ้านอย่างใจจดใจจ่อ หรือเมื่อคืนจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น..

การรอคอยตลอดทั้งวันของก้องภพสิ้นสุดลงทันทีที่แท็กซี่คันหนึ่งแล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน ก่อนคนที่ทำให้เขาแทบบ้าจะก้าวลงมา ชายหนุ่มไม่รอให้ใครได้เอ่ยอะไรลุกขึ้นตรงเข้าไปหาอีกฝ่ายในทันที

“หายไปไหนมาทั้งวันอิง! รู้ไหมว่าทำให้พี่เป็นห่วงแค่ไหนห๊ะ!” คนที่จู่ๆ ก็ถูกกระชากเข้าไปกอดพร้อมคำตวาดของสามีที่ดังขึ้นตกใจไม่น้อยเลยทีเดียว อุรัสยาให้ได้แค่ความเงียบนั่นยิ่งทำให้อีกคนโมโห

“พี่ถามว่าไปไหนมา! แล้วไปไหนทำไมไม่บอก!! รู้ไหมว่าเขาวุ่นวายกันไปทั้งไร่”แม้จะโล่งใจที่ภรรยากลับมาบ้านอย่างปลอดภัย แต่อีกใจก็อยากเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด มีอย่างที่ไหนหายตัวออกไปจากบ้านแต่เช้าแล้วกลับมาเอาป่านนี้! แถมยังไปโดยไม่บอกกันสักคำ!

“อิงไปทำบุญที่วัดมาค่ะ พอดีเจอแม่ชีรุ้งเลยช่วยท่านซ่อมหนังสือสวดมนต์จนเย็น อีกอย่างอิงเขียนโน้ตแปะไว้ที่ข้างเตียงแล้วนะคะ” คนที่กำลังรู้สึกว่ารอบๆ กายของเธอมีคนมากปิดปกติจำต้องเอ่ยตอบ แต่ภายในใจจะยังโกรธสามีอยู่มากแต่อย่างไรก็ต้องตอบออกไป

“กะ…ก็พี่ไม่เห็น ตื่นมาใครมันจะไปทันมอง ทีหลังห้ามออกไปไหนมาไหนคนเดียวแบบนี้อีก พี่ขอสั่งห้าม” ก้องภพเอ่ยแก้ขัดเขิน ไม่นึกเลยว่าความไม่รอบคอบของตัวเองมันจะทำให้เขาทำตัวบ้าๆมาทั้งวันได้ ชายหนุ่มหันไปบอกคนงานว่าจะให้ค่าแรงเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวก่อนจะสั่งให้ทุกคนแยกย้ายกันไปพักผ่อน นั่นเองอุรัสยาถึงได้รู้ว่าการหายตัวไปของเธอทั้งวันทำให้สามี และคนงานทั้งไรต้องแตกตื่นไปทั่ว

หญิงสาวกล่าวขอโทษทุกคนที่ทำให้วุ่นวายก่อนจะถูกก้องภพลากขึ้นมาบนห้อง เพราะคิดว่ามีเรื่องที่เขาต้องพูดกับเธอตามลำพัง

“พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายอิงแบบนี้ อิงอย่าโกรธพี่เลยนะครับ” ชายหนุ่มเริ่มต้นด้วยการขอโทษภรรยาก่อนจะรวบตัวอีกฝ่ายเข้ามากอดเอาไว้แน่น หัวใจเขาจะวายตอนคิดว่าเธออาจจะไม่กลับมาอีกแล้ว ความรู้สึกคล้ายคนใกล้จะขาดอากาศเรื่อยๆ เธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาโล่งใจแค่ไหนตอนที่เห็นเธอเดินลงมาจากแท็กซี่ ความกลัวที่มีมาตลอดทั้งวันหายวับไปในทันที รู้สึกเหมือนของหายแล้วได้กลับคืนมา

“อิงเองก็ต้องขอโทษค่ะ ที่ออกไปโดยไม่ได้บอกใครเอาไว้ก่อน”

“เรื่องนั้นพี่จะไม่โกรธถ้าอิงสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก รู้ไหมว่าพี่ใจจะขาด สัญญาได้ไหมครับว่าจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีก” อุรัสยาสัมผัสได้ถึงความกลัวในดวงตาของสามี มันมีมากเสียจนเธอยอมรับปากเขา เรื่องนี้ยอมรับว่าเธอเองก็ผิดที่ทำอะไรโดยไม่คิดให้ดีก่อน

“อิงสัญญาค่ะ ว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก”

“แล้วต่อไปก็ห้ามคิดอะไรแทนพี่อีกรู้ไหม อิงจะมารู้ใจพี่ดีไปกว่าตัวพี่ได้ยังไงกันครับ อีกอย่างเรื่องห้ามกินยาคุมพี่ยังยืนยันคำเดิม”

“แต่ว่าอิง…”

“ไม่มีแต่ครับ ห้ามก็คือห้าม ถ้าไม่ฟังพี่จะโกรธ” คนอะไรปากว่าโกรธแต่กลับคว้าตัวเขาไปกอดหน้าตาเฉย อุรัสยาได้แต่ตำหนิสามีในใจ ลึกๆ เธอเองก็ดีใจไม่น้อยที่เขาเห็นความสำคัญของการมีตัวตนของเธอ ไม่คิดเลยว่าแค่เธอหายออกไปจากบ้านมันจะมีผลกับเขาถึงขนาดนี้ อาจเป็นเพราะสิ่งนี้มันไม่เกิดขึ้นมาก่อน เลยอดดีใจไม่ได้จริงๆ

ภาพคนสองคนที่กำลังเดินจูงมือกันลงมาจากชั้นบนทำปันตากำหมัดแน่น ยิ่งได้เห็นอดีตคนรักทำดีกับภรรยาของเขามากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งแค้นผู้หญิงคนนั้นมากขึ้นเท่านั้น เกลียดจนนึกอยากทำให้หายไปจากโลกนี้ ถ้าไม่ติดว่ากลัวกฎหมายเธอคงทำไปแล้วตั้งแต่วันแรกที่กลับมา ไม่เคยรู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้คนที่แย่งทุกๆ สิ่งไปจากเธอ!!

คนที่นังคุณหญิงประไพมองเห็นว่าเหมาะสมกับก้องภพในขณะที่เธอกลับมองไม่เห็นเลยสักนิดว่าแม่นี่มีอะไรที่จะสู้กับเธอได้เลย

“อิงขอโทษคุณปันกับป้าน้อยด้วยนะคะที่ทำให้เดือดร้อนไปกันหมด” อุรัสยาเปิดฉากด้วยการขอโทษคนสองคนที่ต่างวุ่นวายเพราะเธอ

“แค่อย่าทำแบบนี้อีกก็พอค่ะ ฉันล่ะกลัวคุณก้องจะใจขาดตาย วันนี้ทั้งวันก็ไม่ยอมทานข้าว” อุรัสยาตกใจไม่น้อยกับความจริงที่ได้ยิน

“จริงเหรอคะพี่ก้อง ทำไมไม่ทานข้าวล่ะคะ!”

“เมียหายไปทั้งคนจะให้พี่ทานอะไรลงล่ะครับ นี่ก็หิวมากด้วย” คนมีความผิดติดตัวไม่รอให้เขาพูดอะไรขึ้นมาอีก เธอจูงมือเขามานั่งที่เก้าอี้ก่อนจะจัดการอาหารเย็นให้ด้วยความตั้งใจ ภาพนั้นดูเหมือนจะสะใจนางน้อยอยู่มาก ดูเหมือนว่าสิ่งที่นางกังวลคงไม่ต้องกังวลอีกต่อไป แค่เมียหายจากบ้านไปครึ่งวันคุณก้องก็แทบบ้าขนาดนี้ ลองไม่ใช่ความรัก นางก็คงไม่รู้ว่าจะสรรหาคำใดมาเปรียบเปรยได้อีกแล้ว

ที่เหลือมันก็แค่รอให้เขารู้ใจตัวเองไวๆ ก็พอ…