บทที่7
1431 คำ
ใบหน้าสวยฉายให้เห็นถึงความเคร่งเครียด สองเท้าเล็ก ๆ เดินไปตามทางเท้าแม้สองข้างทางจะเต็มไปด้วยร้านขายอาหารส่งกลิ่นหอมและมีหน้าตาน่ารับประทานแต่มันก็ไม่สามารถดึงดูดความสนใจของบัวบูชาได้
"เอาน้ำเปล่าหนึ่งขวดค่ะป้า"เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงร้านขายน้ำด้วยสีหน้าอิดโรยจากการอดหลับอดนอนมาตลอดทั้งคืน
"นี่จ้ะแม่หนู"
"ขอบคุณค่ะ"เธอจ่ายเงินก่อนจะรับขวดน้ำเปล่ามา แววตาของเธอไร้ซึ่งความสุข
ร่างเล็กทรุดกายลงนั่งตรงหน้าร้านสะดวกซื้อใกล้กับโรงพยาบาลพลางเปิดขวดน้ำดื่มเย็น ๆ เพื่อต้องการดื่มดับความกระหายสายตากวาดมองสภาพกายใช้ชีวิตของแต่ละคนในยามรุ่งเช้า
พรึ่บ
ข้างกายของเธอมีหญิงสาวสองคนชุดวาบหวิวนั่งลงบริเวณไม่ไกลจากเธอมากสักเท่าไหร่ ผิวพรรณขาวสวยดั่งผ้าฝ้ายโผล่พ้นจากชุดสวยของพวกเธอทั้งสอง
"เป็นยังไงบ้างเมื่อคืน แขกคนที่แกได้ไปแซ่บไหม"
"แกก็ดูสภาพของฉันตอนนี้สิ คุณภูทั้งแซ่บทั้งซี๊ดเลยล่ะ"
"มิน่าแกถึงได้ออกมาจากห้องเหมือนสภาพคนใกล้ตาย เป็นไงใหญ่สมคำร่ำลือไหม"
"แขนเด็กยังเล็ก"หญิงสาวอีกคนตาโตกับคำโอ้อวดของอีกฝ่าย
"แถมยังให้ทิปฉันมาตั้งสองหมื่นแหนะ นี่ยังไม่รวมเงินค่าตกลงอีกห้าพันนะ"ว่าแล้วหญิงสาวคนนั้นก็ล้วงเงินออกมาโชว์ให้เพื่อนของเธอดู
"คืนเดียวได้ตั้งสองหมื่นห้า ใช้หมีคุ้มเลยนะแก"
"แม่ให้มาแล้วก็ต้องใช้ให้คุ้มสิ ฉันมีภาระตั้งมากมาย วิธีนี้หาเงินง่ายที่สุดแล้ว แค่นอนอ้าขาไม่กี่ชั่วโมงได้เงินมาหลายหมื่นใครบ้างจะไม่อยากทำ"บทสนทนาของทั้งคู่ลอยเข้าหูของบัวบูชา เธอหันหน้าไปมองผู้หญิงทั้งสองคนนั้น เงินในมือปึกใหญ่จำนวนหลายหมื่นเพียงแค่ทำงานคืนเดียวมันกำลังดึงดูดความสนใจของเธอ
เธอใช้เวลาทบทวนนั่งคิด ชีวิตของมารดานั้นคือเรื่องสำคัญซึ่งเธอคงไม่สามารถยืดเยื้อเวลาได้อีกต่อไป ทางเลือกสุดท้ายที่เธอไม่เคยคิดจะเข้าไปใกล้ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันบังคับให้เธอต้องทำ
ตึก ตึก ตึก
"คุณคะ"ร่างสวยของบัวบูชาลุกขึ้นก่อนจะเดินไปหาทั้งสองทำเอาทั้งคู่ต้องเงยหน้ามองหญิงสาวผู้มาใหม่ด้วยความสนอกสนใจ
"มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"คือฉันมีเรื่องอย่างจะปรึกษา"
"..."
"เกี่ยวกับงานที่คุณทำ"เธอก้มต่ำมองเงินในมือของผู้หญิงคนนั้น นี่คงเป็นทางเดียวและทางสุดท้ายที่เธอจะหาเงินได้เร็วที่สุด
"เธอคิดดีแล้วใช่ไหม"หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงเอ่ยถ้าย้ำชัด ดวงตาคมไล่กวาดมองดูเรือนร่างของบัวบูชาในชุดเดรสสีดำเซ็กซี่ซึ่งตอนนี้พวกเธอทั้งสองกำลังยืนอยู่ตรงบริเวณของหน้าคลับชื่อดัง
"ค่ะ บัวคิดดีแล้ว"คำว่าแม่มันทำให้บัวบูชารอไม่ได้อีกต่อไป อาการของท่านจะยังไม่พ้นขีดอันตรายถ้าไม่ได้รับการผ่าตัดภายในอาทิตย์นี้
และตอนนี้เธอได้ตัดสินใจแล้วแม้การหาเงินในอาชีพนี้มันจะต้องแลกมาด้วยร่างกายของเธอก็ตาม
"ถ้าเธอพร้อมเราสองคนก็เข้าไปกันเถอะ ฉันจะแนะนำเธอให้ผู้จัดการร้านได้รู้จัก"
"ค่ะ"ฝ่าเท้าเล็ก ๆ บนรองเท้าส้นสูงสามนิ้วเกินก้าวไปข้างหน้า แม้จะเต็มไปด้วยความประหม่าและหวาดกลัวแต่คำว่าแม่ก็ทำให้บัวบูชาต้องทำ
เธอจะต้องก้าวข้ามความกลัวเพื่อหาเงินมารักษามารดาให้จงได้ หลายคนอาจจะกำลังสงสัยว่าทำไมเธอจึงไม่ไปหยิบยืมเงินของคนอื่น
จะให้เธอไปหยิบยืมมาจากใครเพื่อนที่ครบตั้งแต่สมัยเรียนก็ย้ายรากฐานไปสร้างครอบครัวกับสามีที่ต่างประเทศ จะให้ไปยืมน้อง ๆ ที่รู้จักทุกคนล้วนแต่มีภาระหน้าที่ ส่วนภูผานั้นตัดทิ้งไปได้เงินสองหมื่นในรอบที่แล้วเธอยังไม่ได้จ่ายคืนเขาเลย
สองสาวในความสวยแตกต่างกันเดินเข้าไปในคลับ หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงเดินแหวกฝูงผู้คนพาน้องใหม่อย่างบัวบูชาเดินขึ้นไปทางด้านหลังของคลับเพื่อไปยังโซนของลับซึ่งมีไว้บริการลูกค้าในคลับ
หญิงสาวนับกว่าสิบชีวิตซึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาหันมามองบัวบูชาเป็นสายตาเดียวทันทีเมื่อผู้หญิงคนนั้นเปิดประตูห้องพาเธอเข้ามาด้านในก่อนจะพาเธอเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของชายร่างใหญ่แต่กลับใส่ชุดสวยดูดีของผู้หญิงซึ่งเขาคนนั้นคือผู้จัดการในส่วนตรงนี้ของคลับและมีอำนาจสูงสุดในตรงจุดนี้
"คุณเจสคะ หนูพามาแล้วค่ะ"ผู้จัดการร่างชายใจหญิงหันมา ดวงตาคมกริบไล่กวาดตั้งแต่ศีรษะต่ำลงมาถึงใบหน้าสวยได้รูปไปจนถึงปลายเท้าของเด็กใหม่ แววตาคู่นั้นมีความพึงพอใจเหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ที่ยังดูดีไร้ตำหนิ
"ชื่ออะไรน่ะเธอ"
"หนูชื่อบัวค่ะ บัวบูชา"
"ชื่อน่ารักจังเลยนะ เอาล่ะ คิดดีแล้วใช่ไหมที่จะทำงานนี้"เจ้าตัวพยักหน้ารับ
"บัวเขามีปัญหาเรื่องเงิน ต้องการใช้เงินด่วนแม่กำลังไม่สบายค่ะคุณเจส"โบวี่อธิบายแทนเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงความเกร็งและฝ่ามือที่เย็นเฉียบของบัวบูชา
"แบบนี้สินะ แล้วเคยทำงานแบบนี้มาก่อนหรือเปล่า"บัวบูชาส่ายหน้า เธอเงยขึ้นมาสบตาผู้จัดการในโซนนี้
"ไม่ค่ะ เรื่องแบบนี้หนูยังไม่เคย"
"ไม่น่าเชื่อ สวย ๆ แบบนี้ นี่เธอหายไปอยู่หลุมไหนมา"อย่าว่าแต่ผู้จัดการร้านหรือโบวี่ แม้แต่ทุกคนในที่นี้ก็แทบจะไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน
"เอาล่ะ ในเมื่อเธอยังไม่เคยคืนนี้ฉันจะลองหาแขกวีไอพีกระเป๋าหนักให้เธอก็แล้วกันนะบัว"
"ขอบคุณนะคะ"
"โบวี่พาบัวไปนั่งเถอะ ถ้ามีแขกสนใจเดี๋ยวฉันให้เด็กมาตาม"
"ค่ะ คุณเจส"หญิงสาวถูกพาไปนั่งยังโซฟาที่ว่าง บัวบูชาไม่กล้าเงยหน้าสบตาใครเลยในตอนนี้
"ไม่ต้องกลัวนะ แขกที่จะเข้ามาใช้บริการที่นี่ไม่ใช่พวกนักเลงหัวกุ๊ยหรือพวกอันธพาลแน่นอน"โบวี่พยายามพูดให้อีกฝ่ายคลายความกังวลลง อาชีพแบบนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากทำแม้แต่ตัวของเธอเองก็ตาม แต่ภาระหน้าที่ปัญหาของทุกคนล้วนไม่เหมือนกัน เธอเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนพ่อแม่หาเช้ากินค่ำและยังต้องหาเงินส่งน้อง ๆ อีกสองคนเรียน ส่วนตัวเธอเรียนจบเพียงแค่มอสามจึงต้องออกมาหางานทำเพื่อช่วยเหลือเลี้ยงดูครอบครัว
"ขอบใจมากนะ ฉันคงทำงานแบบนี้แค่ไม่กี่ครั้งหรอก ฉันเองก็มีงานประจำที่ต้องทำถ้าหากหาเงินค่าผ่าตัดแม่ได้ฉันก็คงไม่กลับมาทำงานที่นี่อีก"
"ฉันเอาใจช่วยเธอนะบัว ขอให้เธอได้เจอลูกค้าดี ๆ กระเป๋าหนักเลยนะคืนนี้ เธอจะได้มีเงินไปเป็นค่าผ่าตัด"
"ขอบใจนะ"
ปึง
"เด็กใหม่ที่ชื่อบัวอยู่ไหน"ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกพร้อมกับชายชุดดำร่างสูงใหญ่ตะโกนเรียกชื่อ ทำเอาหญิงสาวในห้องหันไปมองบัวบูชาเป็นสายตาเดียว
"อยู่นี่ค่ะ"โบวี่ชี้นิ้วมายังร่างของบัวบูชา
"คุณเจสให้พาไปหาแขก"ประโยคสั้น ๆ ได้ความหมายของผู้ชายคนนั้นทำให้บัวบูชาหันไปมองหน้าโบวี่โดยทันที
"ถึงเวลาที่เราจะต้องไปแล้วใช่ไหม"โบวี่พยักหน้าอีกฝ่ายกุมมือส่งกำลังใจให้
"โชคดีนะบัว"มาถึงตอนนี้แล้วเธอคงไม่สามารถหันหลังเดินกลับต่อไปได้ บัวบูชามองหน้าโบวี่ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามหลังผู้ชายคนนั้นไปด้วยหัวใจที่เต้นรัว
- ผู้เขียน
