"อื้อ"เสียงร้อยในลำคอเล็กของคนใต้ร่างดังขึ้นเพียงแค่แก่นกายสอดรุกเข้ามาด้านใน มันทั้งจุกและเจ็บในความคิดของหญิงสาว แต่เมื่อยามเขาขยับเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำเล่าความเจ็บก็เริ่มจางหายไปหลงเหลือไว้เพียงแค่ความจุกซึ่งทำให้เธอต้องรีบปรับตัวใหม่ให้ได้ดีมากกว่านี้
สวบ สวบ สวบ
เรียวขาทั้งสองข้างแยกออกกว้างให้มากกว่าเดิม บัวบูชายกแขนเรียวทั้งสองข้างคล้องคำขอหนาเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวจากแรงกระแทกที่ส่งกำลังเพิ่มขึ้นจนร่างของเธอเริ่มขยับไปตามแรงเหวี่ยงของคนตัวใหญ่
"อ๊าส์ เจ็บไหม"
"อึก ไม่ค่ะ แต่บัวเสียว"เธอยืนยันด้วยการขมิบร่องสวยตอบรับจังหวะหนัก ๆ ที่เขาส่งมา
"อ๊าส์ บัว เธอจะขมิบให้ท่อนเอ็นของฉันขาดเลยหรือไง"แรงตอดรับอันคับแน่นมันชั่งยากต่อการขยับแต่ภูผาก็ไม่คิดจะย่อท้อหรือยอมแพ้ เขาจับท่อนขาทั้งสองข้างให้อ้าออกกว้างมากกว่าเก่าทำเอากลีบสวยอ้าออกมองเห็นแก่นกายของเขากระแทกเข้าออกไปร่องสวยของเธอได้อย่างช
