Gray Part
"เฮ้ย! มึงว่าน้องมีนาน่ารักมั้ยวะ! "
"มึงหยุดเลยไอ้เรย์ นั่นน้องเมษานะเว้ย"
"อะไรวะกูก็แค่คิดเองว่าน้องเขาน่ารัก"
"พอๆๆ พวกมึง"
ผมห้ามไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสองคนด้วยความเบื่อหน่าย เพราะมันเอาแต่พูดถึงสองพี่น้องนั้นยังไงล่ะ
"เออ งั้นกูไปก่อนดีกว่าว่ะ"
"กูด้วย"
"บ่ายเจอกันว่ะเพื่อน"
"อืม"
แต่ก่อนที่ไอ้เรย์จะเดินออกไป มันก็หันมาถามผมพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนส่งมา
"มึงก็คิดเหมือนกูใช่มั้ยวะว่าน้องมีนาน่ารัก :-) "
"......."
"แต่มึงคงไม่มองใครหรอกมั้ง เพราะมึงมีเมษาอยู่แล้ว :-) "
"หึ :-) " ผมส่ายหน้าให้ไอ้เรย์ก่อนที่มันจะปิดประตูออกไป
ปัง!
ตอนนี้ทั้งห้องจึงตกอยู่ในความเงียบ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมชอบมาก จริงๆ แล้วห้องนี้เป็นห้องทำงานของผม รวมถึงห้องประชุมพวกคณะกรรมการนักศึกษาด้วย แต่ที่ผมได้สิทธิ์มีห้องทำงานภายใต้มหาลัยแห่งนี้ ก็เพราะว่าอธิการขอมา หรือจะเรียกให้ถูกก็เป็นเพราะแม่ของผมท่านเป็นคนให้ผมดูแลโรงเรียนแห่งนี้แทน เพราะท่านไม่ค่อยมีเวลามาทำหน้าที่ตรงนี้ ส่วนผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะอีกแค่ปีเดียวก็จะจบแล้วและก็คงจะต้องบริหารที่นี่เต็มตัว และพวกผู้บริหารเองก็เห็นด้วย นั่นจึงทำให้ผมทั้งทำงานและเรียนไปด้วย
ครืดดด....ครืดดด....ครืดดด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้ผมต้องหยิบมันขึ้นมาดู ก่อนที่จะเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นมา นั่นจึงทำให้ผมกดรับทันที
"ครับแม่"
(เอกสารที่แม่เอาให้เกรย์ไป ได้อ่านหรือยังลูก)
"อ่านแล้วครับ"
(ยังไงแม่ฝากด้วยนะจ๊ะ)
"ครับ"
(แล้วนี่เราไม่กลับมาบ้านบ้างหรือไง หืม)
"ถึงผมไม่กลับ แม่ก็มาหาผมเกือบจะทุกอาทิตย์นะครับ"
ใช่เเล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าผมจะไม่กลับ ยังไงแม่ก็มาหาผมอยู่ดี และก็จะมีเรื่องที่ทำให้ท่านอยากรู้เอามากๆ จากผมก็คือเรื่องคนรัก
(ลูกรู้ทันแม่ตลอดเลยนะเกรย์ ฮ่าฮ่าฮ่า)
"........"
(แล้วยังไม่มีคนที่ถูกใจลูกบ้างหรือไงล่ะ แม่เห็นว่าลูกสนิทกับหนูเมษาด้วยนี่จ๊ะ)
"เมษาเป็นเพื่อนครับ"
(แต่แม่ไม่เคยเห็นลูกคบกับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะจ๊ะ)
"แม่ครับ"
(เอาล่ะจ๊ะแม่จะไม่พูดเรื่องนี้อีกก็ได้ แต่ถ้าเป็นหนูเมษาแม่ชอบนะจ๊ะ คิคิคิ)
หลังจากที่คุยกับแม่เสร็จ ผมก็ต้องหันมาทำงานเอกสารที่อยู่บนโต๊ะอีกครั้ง แต่เพราะคำพูดของแม่ ทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาทันที
"เฮ้อออ..."
..................................
หลังจากพักเที่ยงเสร็จ ตอนนี้พวกคณะกรรมการนักศึกษาก็นั่งประชุมกันที่ห้องทำงานของร่างสูง และตอนนี้เขาก็กำลังอธิบายรายละเอียดในเรื่องต่างๆ รวมถึงกิจกรรมรับน้องที่จะจัดขึ้นในเร็วๆ นี้ด้วย
บรรยากาศภายในห้องเต็มไปด้วยความเงียบและทุกคนต่างตั้งใจฟังร่างสูง เพราะใครๆ ก็รู้ดีว่า เขานั้นเป็นคนที่เจ้าระเบียบ จริงจังกับงานเอามากๆ แต่ไม่ว่าเขาจะไปไหน ก็จะมีบรรดานักศึกษาหญิงต่างกรี๊ดกร๊าดเขาอยู่ไกลๆ เพราะไม่มีใครกล้าเข้าหาหรือแม้แต่จะคุยด้วยก็ไม่มี ทุกคนต่างรู้ดีว่าควรจะทำตัวกับเขายังไง....
"ทุกคนคิดว่ายังไง? "
น้ำเสียงที่นิ่งและสายตาที่กำลังกวาดทองไปทั่วห้อง ทำให้คนที่นั่งประชุมอยู่ไม่มีใครกล้าพูดออกมา และนั้นจึงเป็นอันตกลงกับงานในครั้งนี้
ทุกคนรู้ว่าถ้าร่างสูงตรงหน้าพูดอะไรออกมา นั่นถือว่ามันดีที่สุดแล้วและมันก็เป็นเรื่องจริง เพราะยังไม่เคยมีอะไรผิดพลาดจากการที่ได้ทำงานกับร่างสูงเลย นั่นจึงทำให้ทั้งอาจารย์รวมถึงทุกคนในมหาลัยต่างให้ร่างสูงเป็นคนตัดสินใจในเรื่องต่างๆ
"เอาล่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เลิกประชุมได้"
พรึ่บ!
ครืดดดด.....
เสียงลุกจากที่นั่งของกรรมการนักศึกษาต่างทยอยกันออกไป
"มึงนี่สุดยอดจริงๆ ว่ะไอ้เกรย์"
".....?"
"กูขอชื่นชมว่ะเพื่อน ฮ่าฮ่าฮ่า"
"มึงก็รู้เวลาที่ไอ้เกรย์เรียกประชุม มีใครมั้ยที่กล้าขัดมัน? " ไอ้ไปป์พูดขึ้น
"พวกนายก็รู้ดีว่าเกรย์น่ะ ทำงานเก่งขนาดไหน ^_^" เมษาพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ร่างสูง
"เฮ้อออ...เบื่อพวกมึงว่ะ ไม่ต้องเป็นแล้วคู่จงคู่จิ้นน่ะ พวกมึงเป็นแฟนกันเลยดีกว่าว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"
"มึงนี่วอนจริงๆ ไอ้เรย์ สัส! " ผมด่าไอ้เรย์เสียงดัง เพราะปากมันพาหาเรื่องยังไงล่ะ แม่ง! ผมบอกแล้วไงว่าผมกับเมย์เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น
"พวกนายก็ >.มีนา......
Gray Part End