บทที่ 24 เยาะเย้ย

1221 คำ

เวลาต่อมา... -มังกร- ภายในคอนโดฯนั้นว่างเปล่า บางอย่างที่มันไม่เคยมีมันก็ดีอยู่แล้ว แต่พอมี...แล้วก็หายไป มันก็ทำให้รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมา เหมือนกับว่ามีบางอย่างหายไปเสียอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้ามันก็ไม่มีอยู่แล้ว ...ผมเดินมาเปิดประตูห้องของแก้มใสออก ก่อนหน้าที่เธอจะมาอยู่ ห้องนี้เป็นห้องเก็บของสะสมที่ม๊าเคยซื้อให้ ผมชอบงอแงอยากได้ของเล่นแล้วม๊าก็ตามใจเสมอ ผมมีของเล่นเยอะมาก พอม๊าเสียไปผมก็เก็บรักษามันไว้อย่างดี เพราะมันเป็นสิ่งเดียวนอกจากรูปถ่ายที่บอกกับผมเสมอว่ามีคนที่รักผมมาก ๆ อยู่คนหนึ่ง ตอนที่ม๊าเสียไปนั้นผมเสียใจมาก แต่ก็อย่างที่บอกว่าม๊าทรมานกับเตี่ยมานาน ผมจึงมีความรู้สึกดีใจที่ม๊าไปสบายแล้ว ต่างจากตอนนี้ที่ผมไม่รู้อะไรเลยว่าทำไมแก้มใสถึงทิ้งผมไป ถ้ามันมีเหตุผลสักนิดก็คงดี แต่มันกลับไม่มีอะไรที่ทำให้ผมรู้สึกปล่อยวางได้ หรือเธอจะแค่หลอกมาเล่นกับความรู้สึกของผมเฉย ๆ “โธ่เว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม