บทที่ 16

1619 คำ

เมรัยไม่กล้าลุกไปไหน นั่งรอจนกว่าฝ่ายชายจะคลายความแสบสันลงไปบ้าง หลายนาทีกว่าเขาจะเลื่อนมือขึ้นจากเป้ากางเกง เธอจึงค่อยๆ รูดซิปเช็กดูว่ามังกรยังมีชีวิตอยู่ไหม? เมื่อเปิดเนื้อผ้าดู ก็พบว่ามังกรยังไม่ตาย [ตายในที่นี่ หมายถึงเขียวช้ำ ไร้สีเลือด] ความเป็นชายยังเป็นสีเนื้ออมชมพูอ่อน จะมีแดงก่ำก็ตรงฐานรองที่เคยโดนมีดโกนบาด จะบอกว่าแผลเปิดก็ได้เพราะมีเลือดซิบ "เลือดออกด้วยอะ" "เป็นเพราะใครล่ะ ซี้ด!" เขาร้องซี้ดซ้าด ในตอนที่เธอเอามือไปแตะพวงไข่ "เพราะลุงนั่นแหละ อยากแกล้งเด็กดีนัก พอโดนแกล้งกลับบ้างก็มาโยนความผิดให้หนู ฮึบ ผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี" ใบหน้าจิ้มลิ้มปั้นแก้มป่อง มองคนผิดที่เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง ทีนี้จะเอายังไงกับแผลดี ต้องพาไปโรงพยาบาลไหม ขืนปล่อยเอาไว้ได้ไข่อักเสบจนต้องตัดทิ้งแน่เลย "ไปหาหมอไหมลุง ลูกกลมๆ มันแดงมากเลย" "ไม่ไป ไม่อยากไป ไม่ชอบไป แดงแค่นี้ เดี๋ยวก็หาย" ไม่รู้ว่าใครเป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม