หลังจากวันแต่งงานของบุตรสาวได้เพียงวันเดียว อนุเต๋อก็เริ่มมีอาการแปลก ๆ อย่างการพูดคนเดียวในเป็นบางครั้ง ทั้งยังมีอาการป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ขึ้นมาทั้งที่นางอยู่ของนางดี ๆ ทางด้านไคเฉิงและจื่อเวยที่ต้องแยกกันไปทำหน้าที่ใครหน้าที่มันก็มีอาการเศร้าสร้อยให้เห็นอยู่บ้าง แต่เพราะมีเรื่องที่ต้องแยกกันไปจัดการจึงไม่อาจอ้อยอิ่งได้ ถึงแบบนั้นไคเฉิงก็ยังเดินทางไปส่งจื่อเวยด้วยตนเองถึงสำนัก ระหว่างทางจื่อเวยก็อธิบายถึงลักษณะที่ดินให้ไคเฉิงฟัง ชาติก่อนนางจำได้ว่าที่ตรงนั้นเป็นเหมือนที่ตาบอด ไม่มีทางออกและทางเข้า หากจะซื้อที่ตรงนี้ต้องซื้อทางเข้าเพิ่ม ทำให้ไม่มีใครจับจองเป็นเจ้าของมันเสียที เจ้าของที่ก็ประกาศขายมานานแล้วแต่ไม่มีคนมาติดต่อขอซื้อเสียที จึงจำเป็นต้องลดราคาแล้วลดราคาอีก ไม่ใช่ไม่มีคนสนใจที่ตรงนี้ แต่เพราะมันไม่มีทางเข้าออก จะซื้อมาทำอันใดได้กัน ไคเฉิงพอได้ยินว่านางต้องการซื้อที่ตาบอดก็อยากจ