หลังโบยภรรยาเสร็จ จื่อหลงต้องการหย่าขาดจากนางเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ไม่อาจทำได้ตามใจตนเอง อันเหม่ยต้องได้แต่งงานออกไปเสียก่อน ไม่เช่นนั้นนางอาจจะมีปัญหาได้ ไม่รู้ว่าจะมีปัญหาอะไรหรือไม่ แต่อย่างไรเขาก็อยากจะป้องกันไว้ก่อน
“นำตัวนางกลับไปที่เรือน” หากหย่าไม่ได้ก็เพียงเก็บนางไว้ในจวนต่อไปก็เท่านั้น ตอนนี้ยังเอ่ยสิ่งใดไม่ได้ ด้วยเพราะมีคนนอกอย่างกงอี้เหวินอยู่ด้วย ทั้งนางยังเป็นว่าที่แม่ยายของเขาอีกต่างหาก แค่นี้ก็มากพอที่จะทำให้เจ้าตัวรับผิดชอบอันเหม่ยด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่การแต่งงานแล้วด้วยซ้ำ ใครจะอยากได้ภรรยาที่มีบิดามารดาเช่นนี้
เสียงกลั้นสะอื้นของบุตรชายและบุตรสาวไม่ได้ทำให้จื่อหลงรู้สึกผิดใด ๆ เด็กสองคนนี้ร้องไห้เพราะสงสารมารดาของตนที่ถูกลงโทษ แต่มีใครบ้างร้องไห้ให้จื่อเวยเพราะถูกนางทำร้าย...ไม่มีเลย
พอคิดถึงจื่อเวยอาการปวดหัว ในหัวมีภาพหมุนไปมาของใครบางคนจนเขาเวียนหัวไปหมด เพราะเ
