จากตั้งใจหาข้ออ้างไล่อดีตสามีก็กลายเป็นว่าเธอต้องออกมาเที่ยวจริง หญิงสาวเลือกร้านที่ใกล้ที่สุด บรรยากาศไม่หรูหราแต่ก็พอเป็นที่นั่งชิวฟังเพลงได้อย่างไม่ลำบากอะไร ตะวันฉายก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นเดียวกัน เธอบังเอิญพบเขาตอนกำลังจะเดินเข้าร้านเลยได้ มานั่งด้วยกัน
ตะวันฉายแวะไปหาย่าที่บ้านเสร็จก็ตั้งใจออกมาดื่มย้อมใจเพราะไม่เห็นแววคาลิน่าจะชอบเขาเลย หญิงสาวยังคงนิ่งเฉยเหมือนเพื่อนธรรมดาทั่วไป เขาไม่ได้อยากคาดหวังแต่มันดันอดรู้สึกเฟลไม่ได้ คาลิน่าควรรักเขาไม่ใช่เมินเฉย
อาการนิ่งเงียบกว่าปกติของชายหนุ่มส่งผลให้คาลิน่าทำตัวไม่ถูก ตะวันฉายดื่มไปหลายแก้วซึ่งเป็นไปได้ว่าตอนนี้เขาเริ่มเมาแล้ว ตะวันฉายเริ่มยื่นแก้วเหล้าให้กับเธอ
“ฉันไม่ดื่มค่ะ” คาลิน่าปฏิเสธด้วยรู้ว่าตัวเองต้องขับรถกลับ เธอไม่ได้คออ่อนแต่การดื่มขณะขับรถนั้นไม่ใช่เรื่องที่ควรทำเพราะเมื่อมีแก้วแรกก็มักมีแก้วต่อ ๆ ไปไม่จบสิ้น เธอไม่ใช่คนที
